фрэзеро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. фрэзераваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́сканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. ціскаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыклёўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цыкляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюко́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. цюкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаржыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. шаржыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпурля́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шпурляць і шпурляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юсцірава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. юсціраваць і юсціравацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паніжэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. панізіць і стан паводле знач. дзеясл. панізіцца.

2. Нізкае месца, нізіна. У паніжэннях.., дзе глеба больш вільготная, сасна расце ў спалучэнні з вольхай. Прырода Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассе́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассейваць — рассеяць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. рассейвацца — рассеяцца. // Спец. Роскід пападанняў пры стрэльбе з адной і той жа гарматы (мінамёта) пры аднолькавай устаноўцы прыцэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́гія, ‑і, ж.

1. Сукупнасць прыёмаў, здольных, паводле забабонных уяўленняў, выклікаць звышнатуральныя з’явы; чараўніцтва, чары.

2. перан.; чаго. Вялікая сіла ўздзеяння на каго‑н. Магіл мастацкага слова. □ Я зноў зялёнай магіі дарог Душою падарожніка прадаўся. Бураўкін.

•••

Белая магіяпаводле сярэдневяковых забабонных уяўленняў — чараўніцтва пры дапамозе нябесных сіл.

Чорная магіяпаводле сярэдневяковых забабонных уяўленняў — чараўніцтва пры дапамозе пякельных сіл.

[Лац. magia ад грэч. magéia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)