Разсо́хі ’сошкі (апоры) на бэльках’ (ЛА, 4). Утворана ад со́хі, со́шкі (гл.) з дапамогай прыстаўкі раз-, якая нясе ў сабе семантыку разгалінавання, раздваення.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трае́ніна ’некалькі разоў пераворанае поле’ (стаўб., Ск. нар. мовы), трае́нь падыма́ць ’апрацоўка зямлі трэці раз пасля баранавання’ (мядз., ЛА, 2). Да траіць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

то́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Раптоўна датыкацца чым‑н. да чаго‑н.; таўхацца чым‑н. у што‑н. Зініны ручкі — на маміных плячах, а носік раз-поразу цёпла торкаецца то ў адну, то ў другую маміну шчаку. Брыль. А кот трывожна мяўкаў і раз-пораз торкаўся галавою ў камень, адскакваў і зноў лез. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

1. Правеяць паўторна, яшчэ раз. Перавеяць насенне перад сяўбой.

2. Правеяць усё, многае. Перавеяць намалочанае жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перавэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

1. Правэндзіць нанава, яшчэ раз.

2. Правэндзіць усё, многае.

3. Завэндзіць звыш меры, больш, чым патрэбна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакрухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

1. Занадта накрухмаліць што‑н. Перакрухмаліць кашулю.

2. Накрухмаліць усё, многае.

3. Накрухмаліць нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапало́ць, ‑палю, ‑полеш, ‑поле; зак., што.

1. Апалоць нанава, яшчэ раз.

2. Выпалаць, папалоць усё, многае. Перапалоць усе грады. Перапалоць усё пустазелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

1. Выпрасаваць нанава, яшчэ раз, іначай. Перапрасаваць складкі.

2. Выпрасаваць, папрасаваць усё, многае. Перапрасаваць усю бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мазгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.

Разм. Думаць, узважваць, меркаваць. [Платон], відаць, ужо не раз мазгаваў пра тое, каб стаць непадзельным уладаром млына. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загне́вацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Прыйсці ў гнеў; пачаць гневацца. [Адольф:] Калі яшчэ хоць раз перапыніце, тады загневаюся і.. кіну пець. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)