свежавы́печаны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што выпечаны. Свежавыпечаны хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежазмо́латы, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што змолаты. Свежазмолатая мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежанако́шаны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што накошаны. Сеежанакошаная трава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежанасы́паны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што насыпаны. Свежанасыпаны курган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежапрыгатава́ны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што прыгатаваны. Свежапрыгатаваная страва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежассе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што ссечаны. Свежассечанае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свежаўзара́ны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што ўзараны. Свежаўзаранае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́завы, ‑ая, ‑ае.

Сапраўдны на адзін раз. Разавы білет. □ Пайшоў [Назарчук] на міжгароднюю. Там сказалі, што на «Беларусь» можна пазваніць толькі ў гадзіну ночы. «У гадзіну, дык у гадзіну», — падумаў сабе чалавек і ўзяў разавы талон. Сабаленка. // Які робіцца толькі за адзін прыём або толькі раз. Разавы збор. Разавая дапамога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёпленькі, ‑ая, ‑ае.

1. Памянш.-ласк. да цёплы (у 1–3 знач.).

2. Разм. Толькі што, зусім нядаўна зроблены (напісаны, выдадзены і пад.). — Вось, — працягваў .. [Рымар] перарваную думку, — кніжка. Таксама маладога вучонага. Яшчэ цёпленькая, так сказаць. Арабей. Крыху суцяшала толькі адно — на стале ляжала цёпленькая, толькі што спечаная рэцэнзія. Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяздо́мны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае жылля; беспрытульны. Кім толькі не быў, якіх толькі прафесій не паспытаў Мікола за сваё бяздомнае, вандроўнае жыццё. Машара. // Пра жывёл — валачашчы. Бяздомны кот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)