мотаама́тар, ‑а, м.

Вадзіцель матацыкла, мотаролера або мапеда, які мае пасведчанне на права ваджэння і не з’яўляецца прафесіяналам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мута́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Спец. Асобіна жывёлін або раслін, якая ўзнікае ў выніку мутацыі (у 2 знач.).

[Ад лац. mutans ад mutare — мяняць, змяняць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мэ́блевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мэблі; звязаны з вырабам або продажам мэблі. Мэблевая прамысловасць. Мэблевы магазін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паві́дла, ‑а, н.

Густая салодкая маса з працёртых ягад або фруктаў, звараных з цукрам. Памазаць павідла на хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павывалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Вывалачы ўсіх, многіх або ўсё, многае. Павывалакаць рэчы з пакоя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыку́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Выкурыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыкурваць пчол. Павыкурваць усе папяросы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павымака́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Вымакнуць — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Прахожыя павымакалі. Пасевы павымакалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павымо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вымачыць усё, многае або ўсіх, многіх. Павымочваць лён. Павымочваў людзей дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпа́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выпарыць усё, многае або ўсіх, многіх. Павыпарваць бялізну. Павыпарваць вадкасць. Павыпарваць прусакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыпа́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Выпасвіць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыпасваць коней. Павыпасваць палеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)