стро́нга, -і, ДМ -нзе, мн. -і, стронг і -аў, ж.

Прэснаводная рыба сямейства ласасёвых з чырвонымі і чорнымі плямамі, якая водзіцца пераважна ў горных рэчках і азёрах; фарэль.

|| прым. стро́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тама́т, -а і -у, М -ма́це, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Тое, што і памідор.

2. -у, толькі адз. Паста, соус з памідораў.

Рыба ў тамаце.

|| прым. тама́тны, -ая, -ае.

Т. сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ву́дзіцца, ‑дзіцца; незак.

1. Лавіцца на вуду, спінінг. З раніцы рыба добра вудзілася.

2. Зал. да вудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калу́га, ‑і, ДМ ‑лузе, ж.

Буйная прамысловая рыба сямейства асятровых, якая водзіцца ў басейне ракі Амур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цярпу́г, церпуга, м.

Марская панцырная рыба, якая водзіцца ў Японскім, Ахоцкім, Берынгавым марах і ў Ціхім акіяне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

песо́чник​I зоол.

1. (рыба) пясо́чнік, -ка м.;

2. (птица) пясо́чнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.

1. Памянш.-ласк. да рыба; невялікая рыба.

2. Разм. Ласкавы зварот, звычайна да дзіцяці, жанчыны. [Валя:] — Як там Верачка бедная, рыбка мая?.. Брыль. [Дамянік:] Ганна! Ганна! Я жартую; Ну, спыніся, не ўцякай! Хоць разочак пацалую... Ганна, рыбка, пачакай! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наса́дка ж., в разн. знач. наса́дка; (о приманке — ещё) нажи́вка;

надзе́ць кані́чную ~ку — наде́ть кони́ческую наса́дку;

н. чыгу́ннай му́фты — наса́дка чугу́нной му́фты;

ры́ба з’е́ла ~ку — ры́ба съе́ла наса́дку (нажи́вку)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аўся́нік, ‑а, м.

Крылатае насякомае, якое жыве ўсяго некалькі дзён; падзёнка. Рыба цяпер лепш бярэцца на аўсянікаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́вавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ставаў. Стававы іл. Стававая вада. // Які жыве ў ставах. Стававая рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)