усма́жыцца, ‑жыцца; зак.
Смажачыся, згатавацца; добра прасмажыцца. Усмажылася мяса. □ Але яшчэ не паспела ўсмажыцца яечня, як палкоўніку далажылі, што салдат Грачык згубіў вінтоўку. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фарш, ‑у, м.
Здробненае мяса для прыгатавання розных відаў ежы. Свіны фарш. Гатаваць фарш для катлет. // Любая дробна нарэзаная начынка. Грыбны фарш. Маркоўны фарш.
[Фр. farce ад лац. farcio — начыняю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Патра́ўка ’страва, яда’, ’верашчака’ (ТСБМ, Некр.; ганц., Сл. Брэс.), ’мачанка’ (Янк. 2), ’соус, прыгатаваны з рэшткаў валовага мяса’ (Нас.), ’рэдкая страва з мясам, падкалочаная мукой’, ганц. ’падліўка’ (Сл. ПЗБ). Як і ўкр. потра́вка ’блюда з розных кавалкаў мяса з дадаваннем кавалкаў каўбасы’ — з польск. potrawka ’адваранае мяса пад соусам’. На ўсходзе Беларусі патраўка адрозніваецца значэннямі: хойн. ’зацірка’, рэч. ’бульён’, браг. ’суп з мукой і ягадамі або грыбамі’, хойн. ’халадзец’, хойн. патраўка ’цура’ (Мат. Гом.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сцягня́к (род. сцегняка́) м.
1. (часть туши) бедро́ ср., ля́жка ж.;
2. (сорт мяса) стегно́ ср.; костре́ц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Рыжо́віна ’праслойка мяса ў сале’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ). Ад ры́жы (гл.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Любаві́зна, любаві́на ’праслойка мяса ў сале’ (міёр., Нар. сл.), ’нятлустае, поснае мяса’ (полац., Нар. сл.; глыб., даўг., докш., Сл. ПЗБ), любавіна ’тс’ (КЭС, лаг.). Да любі́вы (гл.) у яго варыянце любовы (прыблізна тая ж тэрыторыя, Сл. ПЗБ). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 103).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́варыцца, ‑рыцца; зак.
1. Вылучыцца ў выніку варкі. Выварыўся цукар з буракоў.
2. Страціць якія‑н. якасці, асаблівасці ў працэсе доўгай варкі. Мяса добра выварылася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абва́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
1. Тое, што і абвальванне. У тунэлі скончылася абвалка пароды.
2. Спец. Аддзяленне мяса ад касцей. Абвалка мясной тушы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перасма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.
1. Пасмажыць даўжэй, чым трэба, залішне запячы. Перасмажыць мяса. Перасмажыць сала.
2. Сасмажыць, пасмажыць усё, многае. Перасмажыць усю рыбу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перавары́ць, -вару́, -ва́рыш, -ва́рыць; -ва́раны; зак., што.
1. Зварыць нанава.
П. варэнне.
2. Надта доўга варачы, зрабіць не такім, як трэба.
П. мяса.
3. перан. Асэнсаваць і засвоіць прачытанае.
П. прачытаную кнігу.
|| незак. перава́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перава́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)