Ку́йла ’хто надакучлівы, звяглівы’. Параўн. літ. kùila ’размазня’ (< бел. кіла) (Сл. паўн.-зах., 2, 559).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мясце́рыцца ’прыстройвацца, прыладжвацца’ (ушац., Нар. сл.). Скажоная на рускі лад форма бел. майстравицца ’тс’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Натомес ’на тое месца’ (клец., Бел. дыял., 134). З *нато‑ мес(ца), гл. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пахарані́цца ’схавацца’ (смарг., Сцяшк. Сл.). У выніку кантамінацыі бел. пахароны і польск. schronić się ’схавацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перахро́ны ’грамаадвод; супрацьпажарныя меры’ (Сцяшк. Сл.)· З польск. piorunochron ’грамаадвод’ пры ад’ідэацыі бел. перасцярога (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Плюндраваць, ст.-бел. плюидровати ’рабаваць’ запазычана са ст.-польск. plundrować ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 41).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Пры́старч, пры́сторч ’абламаны пень’ (Клім.), при́сторч ’бадылле’ (зах.-палес., Бел.-укр. ізал.). Гл. старч, сторч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́жны ’розны, разнастайны’ (Др.-Падб.) — у выніку кантамінацыі бел. розны (гл.) і польск. różny ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Са́дла ’сала’ (Сцяшк., Сл. ПЗБ). Ст.-бел. садло ’тс’. З польск. sadło (Булыка, Запазыч., 292).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тэля́чы ‘цялячы’ (беласт., Сл. ПЗБ; Вруб.), ст.-бел. телячий, целячий ‘тс’ (ГСБМ). Гл. цялячы, цяля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)