бел- (беларускі) belarussischс. (старонка) Seite f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бел-чырво́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бел-чырво́ны бел-чырво́ная бел-чырво́нае бел-чырво́ныя
Р. бел-чырво́нага бел-чырво́най
бел-чырво́нае		 бел-чырво́нага бел-чырво́ных
Д. бел-чырво́наму бел-чырво́най бел-чырво́наму бел-чырво́ным
В. бел-чырво́ны (неадуш.)
бел-чырво́нага (адуш.)		 бел-чырво́ную бел-чырво́нае бел-чырво́ныя (неадуш.)
бел-чырво́ных (адуш.)
Т. бел-чырво́ным бел-чырво́най
бел-чырво́наю		 бел-чырво́ным бел-чырво́нымі
М. бел-чырво́ным бел-чырво́най бел-чырво́ным бел-чырво́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бел-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. бел-чырво́на-бе́лы бел-чырво́на-бе́лая бел-чырво́на-бе́лае бел-чырво́на-бе́лыя
Р. бел-чырво́на-бе́лага бел-чырво́на-бе́лай
бел-чырво́на-бе́лае		 бел-чырво́на-бе́лага бел-чырво́на-бе́лых
Д. бел-чырво́на-бе́ламу бел-чырво́на-бе́лай бел-чырво́на-бе́ламу бел-чырво́на-бе́лым
В. бел-чырво́на-бе́лы (неадуш.)
бел-чырво́на-бе́лага (адуш.)		 бел-чырво́на-бе́лую бел-чырво́на-бе́лае бел-чырво́на-бе́лыя (неадуш.)
бел-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т. бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лай
бел-чырво́на-бе́лаю		 бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лымі
М. бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лай бел-чырво́на-бе́лым бел-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бел-чы́рвана

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
бел-чы́рвана - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бел м., физ. бел

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бе́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бе́л бе́лы
Р. бе́ла бе́лаў
Д. бе́лу бе́лам
В. бе́л бе́лы
Т. бе́лам бе́ламі
М. бе́ле бе́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бел физ. бел, род. бе́ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поўнагало́ссе, -я, н.

У мовазнаўстве: наяўнасць у словах усходнеславянскіх моў у адрозненне ад іншых славянскіх моў спалучэнняў оро, оло, ере, еле паміж зычнымі, якія адпавядаюць стараславянскім ра, ла, ре, ле, напр.: рус. город, бел. горад, балгарскае град, чэшскае йгасі.

|| прым. поўнагало́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэцыбе́л

(ад дэцы- + бел)

лагарыфмічная адзінка адносін энергіі, сілы ў радыётэхніцы, электратэхніцы, акустыцы, роўная 1/10 бела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

сцэні́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сцэнічнага (у 3 знач.). Сцэнічнасць п’есы. □ Твор Крапівы [драма «Партызаны»] вызначаўся сцэнічнасцю. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)