аўтама́т, -а, М -ма́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Апарат (машына, станок і пад.), які самастойна выконвае шэраг паслядоўных аперацый без непасрэднага ўдзелу чалавека.
Станок-а.
Тэлефон-а.
2. Від аўтаматычнай стралковай зброі.
|| прым. аўтама́тны, -ая, -ае.
Аўтаматная стральба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пу́шка¹, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
1. Гармата, якая мае насцільную траекторыю стральбы і прызначаецца для паражэння наземных, надводных і паветраных цэлей.
2. Апарат для лячэння сродкамі радыеактыўнага выпраменьвання (спец.).
Кобальтавая п.
|| прым. пу́шачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мінашука́льнік, ‑а, м.
Апарат для пошуку закладзеных мін. Воддаль працавалі мінёры. Яны ішлі па полі з доўгімі жэрдкамі-мінашукальнікамі. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сокавыціска́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Апарат або прыстасаванне для выціскання соку з фруктаў, ягад і гародніны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шкло́граф, ‑а, м.
Апарат для паліграфічнага ўзнаўлення тэксту і ілюстрацый такім спосабам, пры якім друкарская форма вырабляецца на шкляной пласціне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
генера́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Прыстасаванне для ператварэння аднаго віду энергіі ў другі.
Г. пастаяннага току.
Г. пераменнага току.
2. Прыстасаванне, апарат ці машына, якія вырабляюць якія-н. прадукты.
Г. вадароду.
Г. ідэй (перан.).
|| прым. генера́тарны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цэнтрыфу́га, -і, ДМ -фу́зе, мн. -і, -фу́г, ж.
1. Апарат для механічнага раздзелу сумесі на састаўныя часткі пад дзеяннем цэнтрабежных сіл.
2. Устаноўка для выпрабавання прыбораў і для трэніроўкі лётчыкаў і касманаўтаў.
|| прым. цэнтрыфуга́льны, -ая, -ае і цэнтрыфу́жны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
про́вад, -у, М -дзе, мн. правады́, -о́ў, м.
Металічны дрот для перадачы электрычнага току.
Тэлефонны п.
Старшыня на провадзе (тэлефонны апарат злучаны са старшынёй; разм.).
|| прым. правадны́, -а́я, -о́е (спец.).
Правадная сувязь (якая ажыццяўляецца па правадах у адрозненне ад радыёсувязі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Нале́мбік ’слабіцельнае’ (Бяльк.). Відаць, са спалучэння на алембік (перагнаць), параўн. у слоўніку Насовіча пад алёмбік ’перагонны апарат, рэторта, куб’, вядомае з XVII ст.; ст.-бел. алембикъ (олембикъ) запазычана (Булыка, Лекс. запазыч., 94) са ст.-польск. alembik (< лац. alambicum, ад араб. al‑ ’aribiq).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
відэамагнітафо́н, ‑а, м.
Электронна-механічны апарат для адначасовага запісу на магнітную стужку электрычных сігналаў адлюстравання і гуку з далейшым іх узнаўленнем.
[Лац. video — бачу і грэч. magnētis — магніт і phōnē — гук.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)