казна́, -ы́, ж.
1. Сукупнасць грашовых, маёмасных, зямельных і іншых сродкаў і каштоўнасцей, якія належаць дзяржаве (уст.).
Залатая к.
2. Дзяржава як уладальнік такіх сродкаў і каштоўнасцей (уст.).
3. Фінансавыя рэсурсы дзяржавы, грашовыя сродкі.
Дзяржаўная к.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кантынге́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.
1. Сукупнасць людзей, якія складаюць аднародную ў якіх-н. адносінах групу, катэгорыю (кніжн.).
К. навучэнцаў.
2. Устаноўленая для пэўных мэт найбольшая колькасць, норма чаго-н.
Экспартны к. тавараў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рамані́стыка 1, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж., зб.
Сукупнасць твораў, напісаных у жанры рамана (пэўнага пісьменніка, краіны, перыяду і пад.). Дзесяць гадоў назад працай А. Адамовіча «Беларускі раман» быў пакладзены пачатак грунтоўнаму вывучэнню беларускай раманістыкі. «Полымя».
рамані́стыка 2, ‑і, ДМ ‑стыцы, ж.
Сукупнасць навук, якія вывучаюць мовы і культуру раманскіх народаў; раманская філалогія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касмана́ўтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.
Сукупнасць галін навукі і тэхнікі, якія забяспечваюць асваенне космасу для патрэб чалавецтва. // Палёты ў касмічнай прасторы.
[Ад грэч. kósmos — Сусвет і nautikē — мараплаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́мплекс, ‑у, м.
Сукупнасць прадметаў, з’яў, дзеянняў, уласцівасцей, якія складаюць адно цэлае. Комплекс збудаванняў. Мемарыяльны комплекс. Комплекс гімнастычных практыкаванняў. Комплекс прыродных умоў.
[Ад лац. complexus — сувязь, ахоп.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камедыягра́фія, ‑і, ж.
1. Камедыйнае пісьменніцкае мастацтва. Задачы камедыяграфіі.
2. зб. Сукупнасць камедыйных твораў пісьменніка, народа, пэўнай эпохі. Беларуская камедыяграфія. Савецкая камедыяграфія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёлі́нія, ‑і, ж.
1. Сукупнасць радыёканалаў, якія працуюць паралельна або паслядоўна.
2. Спектральная лінія выпрамянення хімічнага элемента або злучэння ў дыяпазоне радыёхваль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэлі́гія, ‑і, ж.
Адна з форм грамадскай свядомасці — сукупнасць містычных уяўленняў, якія грунтуюцца на веры ў звышнатуральныя сілы і істоты (багоў, духаў).
[Лац. religio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юсты́цыя, ‑і, ж.
1. Правасуддзе, судаводства. Савецкая юстыцыя. Буржуазная юстыцыя.
2. Сукупнасць дзяржаўных органаў, якія займаюцца судаводствам; сістэма судовых устаноў. Міністэрства юстыцыі.
[Лац. justitia — справядлівасць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Клас ’сукупнасць прадметаў, з’яў, аб’яднаных на аснове якіх-небудзь агульных прымет’, ’вялікая група людзей, аб’яднаных аднолькавымі адносінамі да сродкаў вытворчасці’, ’падраздзяленне школы’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. класс з франц. classe (Шанскі, 2, 8, 145–146).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)