Тру́маль ‘бітон’, труме́льчык ‘невялікая каструлька з ручкай’ (Рэг. сл. Віц.), сюды ж тру́ман ‘паходны жалезны чайнік з вузкім горлам і шырокім дном’ (Касп.), параўн. рус. пск. тру́моль ‘чайнік’. Рэгіянальнае запазычанне з лат. trumulis ‘конусападобны бляшаны сасуд, банка, чайнік’, якое з н.-ням., усх.-фрыз. trummel ‘барабан або іншы шумны моцны інструмент’, ‘бляшаны посуд з накрыўкай’, параўн. таксама ням. Trommel ‘барабан, вал, цыліндр’, якія праз ст.-в.-ням. trumba ўзыходзяць да франц. trompe ‘медны рог, труба, горн’ < італ. tromba ‘труба’ (Каруліс, 2, 432; Васэрцыер, 237).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стаў (род. ста́ва) м.

1. горн. став;

2. обл. пруд, запру́да ж.;

3. тех. (установка) став

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цалі́к, -ку́ м.

1. целина́ ж.; (о корке на поверхности снега — ещё) наст;

2. горн. цели́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрабо́танность

1. распрацава́насць, -ці ж.;

2. с.-х. разро́бленасць, -ці ж.;

3. горн. вы́рабленасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бар

I м. (ресторан) бар

II м., геогр. бар

III м., метеор. бар

IV м., горн. бар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проруба́ться

1. в разн. знач. прасяка́цца;

2. горн. прару́блівацца; см. проруби́ться;

3. страд. прасяка́цца; прару́блівацца; см. проруба́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Но́здра ’адтуліна ў носе’ (ТС), но́уздра, ны́здра ’тс’ (пін., Дразд.), ныздря́ ’тс’ (Бяльк.), ну͡оздры мн. (Бес.), но́здры ’тс’ (Сл. ПЗБ), ’поры’ (лях., Сл. ПЗБ; іўеўск., Нар. словатв.), ноздры́ ’праходы для агню з печы ў горн’, укр. ніздря́, рус. ноздря́, польск., чэш., славац. nozdra, славен. nȏzdrva, серб.-харв. но̏здра, но̏здрва, макед., балг. ноздра. Прасл. *nozdri pl.; паводле Шаўра (ESSJ, пробны сшытак, 48), па прычыне рознага заканчэння форм nom. sg. у асобных славянскіх мовах, яны ўзніклі як другасныя; роднаснае літ. nasraĩ, дыял. nastraĩ ’морда, ноздры’, с.-н.-ням. noster ’ноздра’. Рэканструкцыя прасл. *nozdьra (гл. Фасмер, 3, 81, з літ-рай) звязвае слова нос і драць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скат I м., спец. (телеги, вагона) скат

скат II м., зоол. скат

скат III м., горн., гидр. скат

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самока́тный самака́тны;

самока́тная отка́тка угля́ горн. самака́тная адка́тка ву́галю;

самока́тный путь самака́тная даро́га;

самока́тный батальо́н воен. самака́тны батальён;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касцёр, -стра́ м.

I

1. (дров) поле́нница ж.;

2. (блинов и т.п.) сто́пка ж.

II костёр

III горн. костёр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)