эгафутуры́зм, ‑у, м.
Адзін з напрамкаў рускага футурызму.
[Ад лац. ego — я і слова футурызм.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удо́й, -ю, мн. -і, -яў, м.
1. Колькасць малака, надоенага за адзін раз або за які-н. перыяд часу.
Сутачны ў.
Павысіць удоі.
2. Тое, што і даенне.
Малако вячэрняга ўдою.
|| прым. удо́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упа́свіць, -сў, -се́ш, -се́; -сём, -сяце́, -сўць; -свіў, -віла; -сі́; зак., каго (што).
1. Змагчы пасвіць.
Гэты малы адзін не ўпасе кароў.
2. перан. Упільнаваць, дагледзець (разм.).
У. куранят.
3. Адкарміць на падножным корме (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
па́сма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.
1. Некалькі нітак або валокнаў, складзеных удоўж.
П. лёну, канапель.
2. Адна з частак, на якія дзеліцца маток пражы (спец.).
3. Пучок валасоў, прылеглых адзін да аднаго або зліплых.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ліша́й², -я́, мн. -шаі́, -шаёў і ліша́йнік, -у, мн. -і, -аў, м.
Расліна ніжэйшага тыпу, якая складаецца з грыба і водарасці, утвараючы адзін арганізм; расце на глебе, камянях і кары дрэў.
|| прым. ліша́йнікавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ра́зік ’малады парастак, атожылак’ (ТС). Ад рэзаць, параўн. раз ’адзін’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ніго́д ’ніколі, ні адзін год’ (Жд. 2). Са спалучэння ні год (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вадзі́ць, ваджу́, во́дзіш, во́дзіць; незак.
1. Тое, што і весці ў 1, 2 і 4 знач. (але абазначае дзеянне, што адбываецца не ў адзін час, не за адзін прыём або не ў адным напрамку).
В. дзяцей гуляць.
В. войскі ў бой.
В. смыкам па струнах.
В. машыну.
2. што з кім. Падтрымліваць (знаёмства, дружбу).
3. пераважна безас., каго-што. Хістаць у бакі, заносіць пры хадзьбе, яздзе.
Машыну пачало в. па слізкай дарозе.
4. Кіраваць гульнямі, танцамі.
|| наз. ваджэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разміну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
1. Ідучы адзін другому насустрач, не сустрэцца; разысціся. Каб не размінуцца з Янкам, Лабановіч рашыў зайсці на яго ранейшую кватэру. Колас. А Жэня магла б і размінуцца з калонай, не заўважыць чалавека ў цывільным. Кулакоўскі.
2. Разысціся пры сустрэчы, не дакрануўшыся адзін да другога; не зачапіўшы адзін другога. — Пане Сурвіла, — сказаў вусаты шляхціц, — падайцеся крыху набок, і мы пройдзем паўз вас, размінёмся. Чорны. Сцежачка вузкая, як толькі дваім размінуцца, бо ідзе яна праз саўгасныя пасевы. Кулакоўскі. // Прайсці міма, не прыпыняючыся адзін каля другога. Глянулі [падпольшчыца і Клумаў] адзін на аднаго, ён пазнаў яе, не гледзячы на «маскарад», кіўнулі адзін аднаму — і размінуліся. Ус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
злі́пнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; зліпся, -плася; зак.
1. Злучыцца, прыліпнуць адзін да аднаго.
Лісты паперы зліпліся.
Валасы зліпліся ад поту.
2. перан. Пра вочы: закрыцца (пры моцным жаданні спаць).
|| незак. зліпа́цца, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)