бразкну́ць

‘бразнуць, зазвінець чым-небудзь; з сілай стукнуць, кінуць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бразкну́ бразкнё́м
2-я ас. бразкне́ш бразкняце́
3-я ас. бразкне́ бразкну́ць
Прошлы час
м. бразкну́ў бразкну́лі
ж. бразкну́ла
н. бразкну́ла
Загадны лад
2-я ас. бразкні́ бразкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час бразкну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бра́знуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).

Моцна, з сілай упасці; грымнуцца, грукнуцца.

Б. аб падлогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траты́л, -у, м.

Цвёрдае крышталічнае рэчыва жоўтага колеру з вялікай выбуховай сілай.

|| прым. траты́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бро́хнуць

‘з шумам упасці, пляснуцца, ударыцца; з сілай кінуць што-небудзь, стукнуўшы аб што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бро́хну бро́хнем
2-я ас. бро́хнеш бро́хнеце
3-я ас. бро́хне бро́хнуць
Прошлы час
м. бро́хнуў бро́хнулі
ж. бро́хнула
н. бро́хнула
Загадны лад
2-я ас. бро́хні бро́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бро́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

акупа́цыя, -і, ж.

Гвалтоўны захоп чужой тэрыторыі ваеннай сілай.

Гады акупацыі.

|| прым. акупацы́йны, -ая, -ае.

Акупацыйныя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насланнё, -я́, н.

1. Напасць, няшчасце.

Што за н.!

2. Тое, што паслана нібы «нячыстай сілай»; прывід.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́інства, -а, мн. -ы, -аў, н.

Хрысціянскі абрад, які валодае цудадзейнай сілай і пасылае веруючым Боскую ласку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лупану́ць

‘ударыць каго-небудзь і па чым-небудзь; зрабіць што-небудзь з вялікай сілай (лупануў дождж, лупануць з вінтоўкі і пад.)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. лупану́ лупанё́м
2-я ас. лупане́ш лупаняце́
3-я ас. лупане́ лупану́ць
Прошлы час
м. лупану́ў лупану́лі
ж. лупану́ла
н. лупану́ла
Загадны лад
2-я ас. лупані́ лупані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час лупану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сі́лаю,

гл. сілай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакана́ўчы, -ая, -ае.

Які прымушае паверыць у правільнасць, праўдзівасць чаго-н.; пранікнуты сілай перакананасці.

П. факт.

|| наз. перакана́ўчасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)