таркрэтава́ць

‘нанесці (наносіць) на паверхню бетонную сумесь або тынкоўку’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. таркрэту́ю таркрэту́ем
2-я ас. таркрэту́еш таркрэту́еце
3-я ас. таркрэту́е таркрэту́юць
Прошлы час
м. таркрэтава́ў таркрэтава́лі
ж. таркрэтава́ла
н. таркрэтава́ла
Загадны лад
2-я ас. таркрэту́й таркрэту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час таркрэтава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ахаладжа́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для ахаладжэння чаго-н.

Ахаладжальная камера.

Ахаладжальная сумесь.

2. Які ахалоджвае, асвяжае (пераважна пра напіткі).

А. напітак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сургу́ч, -у́, м.

Каляровая цвёрдая сумесь смалістых рэчываў і воску, у расплаўленым выглядзе ўжываецца для заклейвання, накладання пячатак і інш.

|| прым. сургу́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарфагно́й, ‑ю, м.

Сумесь торфу і гною як угнаенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітрацэлюло́за, ‑ы, ж.

Сумесь складаных эфіраў азотнай кіслаты і цэлюлозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмі́т¹, -у, Мі́це, м. (спец.).

Парашкападобная сумесь алюмінію ці магнію з вокісамі некаторых металаў, якая пры гарэнні дае вельмі высокую тэмпературу.

|| прым. тэрмі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарэ́лка², -і, ДМ -лцы, ж.

Моцны алкагольны напітак.

Царская гарэлкасумесь азотнай кіслаты з салянай.

|| ласк. гарэ́лачка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. гарэ́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фармавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. форма.

2. Прыгодны для адліўкі вырабаў у форме (у 5 знач.).

Фармавая сумесь.

3. Зроблены ў форме (у 5 знач.).

Ф. хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распла́ў, ‑плаву, н.

Спец. Аднародная вадкая сумесь расплаўленых рэчываў. Магматычны расплаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амальга́ма, -ы, ж.

1. Сплаў некаторых металаў з ртуццю, а таксама раствор металу ў ртуці (спец.).

2. перан. Разнародная сумесь, спалучэнне чаго-н. (кніжн.).

|| прым. амальга́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)