су́месь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. су́месь су́месі
Р. су́месі су́месей
су́месяў
Д. су́месі су́месям
В. су́месь су́месі
Т. су́мессю су́месямі
М. су́месі су́месях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

су́месь, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Спалучэнне чаго-н. рознага, разнароднага.

С. араматаў.

С. розных гатункаў вішні.

2. Мешаніна розных рэчываў, прадметаў.

С. пяску і гліны.

|| прым. су́месевы, -ая, -ае (да 2 знач.; спец.).

Сумесевая пража.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́месь ж. смесь;

с. пяску́ і глі́ны — смесь песка́ и гли́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

су́месь, ‑і, ж.

1. Мешаніна розных рэчываў, элементаў, прадметаў. [Паўлік] стаў разбірацца, якая ж гэта сумесь, колькі тут культур. Выцягваючы па сцяблінцы, ён набраў і вікі, і гароху, і сырадэлі, і лубіну, і аўса, і ячменю, і бобу, і нават сланечніку. Дуброўскі. З сумесі цукру і патакі .. атрымліваюць цукрова-патачны сіроп. Рунец. // Прадукт, які атрымліваецца змешваннем якіх‑н. рэчываў. Аргана-мінеральныя сумесі. □ Мы падпальвалі .. [танкі] бутэлькамі з гаручай сумессю, падрывалі гранатамі. Хомчанка.

2. Спалучэнне чаго‑н. рознага, разнароднага. Сумесь урачыстай біблейскай мовы з бытавымі вобразамі надае ўроку дзяка цікавы камічны эфект. Шкраба. Хата сустрэла [Рыбака і Сотнікава] затхлаю сумессю пахаў і — цеплынёй. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарфагно́й, -ю, м.

Сумесь торфу і гною як угнаенне.

|| прым. тарфагно́йны, -ая, -ае.

Тарфагнойная сумесь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрмі́т

‘гаручая сумесь’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. тэрмі́т
Р. тэрмі́ту
Д. тэрмі́ту
В. тэрмі́т
Т. тэрмі́там
М. тэрмі́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

каламе́са, -ы, ж. (разм.).

Негустая сумесь чаго-н.; месіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кампа́ўнд

‘сумесь якіх-н. рэчываў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кампа́ўнд кампа́ўнды
Р. кампа́ўнду кампа́ўндаў
Д. кампа́ўнду кампа́ўндам
В. кампа́ўнд кампа́ўнды
Т. кампа́ўндам кампа́ўндамі
М. кампа́ўндзе кампа́ўндах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мяша́нка

‘кармавая сумесь’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мяша́нка мяша́нкі
Р. мяша́нкі мяша́нак
Д. мяша́нцы мяша́нкам
В. мяша́нку мяша́нкі
Т. мяша́нкай
мяша́нкаю		 мяша́нкамі
М. мяша́нцы мяша́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ёрш², ярша́, м. (разм.).

Сумесь гарэлкі з півам, якая хутка і моцна ап’яняе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)