варсі́сты, ‑ая, ‑ае.
Пакрыты ворсам; з густым ворсам. Варсістае сукно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
армя́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да армяка. Армячнае сукно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гру́бый грубы́; (об одежде — ещё) обл. га́матны;
гру́бая рабо́та груба́я рабо́та;
гру́бое сукно́ грубо́е сукно́;
◊
гру́бая пи́ща груба́я е́жа;
гру́бые корма́ грубы́я кармы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ва́лкі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які добра і хутка ўвальваецца. Валкая шэрсць. Валкае сукно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Сае́та ’тонкае высокагатунковае сукно’ (ТСБМ, Нас.), сае́т ’англійскае сукно’ (Гарэц., Байк. і Некр.), ’кафтан; сарафан, спадніца’ (Гарэц., Нар. лекс. Гом.), ’тонкае бліскучае сукно’ (ТС). Запазычанне з польск. saja ’гатунак сукна’, sajeta ’тонкая дарагая тканіна, тонкае сукно’ (Кюнэ, Poln., 95). Апошняе з італ. saja, saietta ’гатунак сукна’ < лац. sagum ’ваенная адзежа’ (Брукнер, 479). Параўн. саян, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
танкашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.
Які мае, дае тонкую шэрсць. Танкашэрсныя авечкі. // Зроблены з тонкай шэрсці. Танкашэрснае сукно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ва́жны
1. ва́жный;
~ныя падзе́і — ва́жные собы́тия;
2. разг. ва́жный, гордели́вый; чо́порный, надме́нный;
3. разг. (хорошего качества) ва́жный;
~нае сукно́ — ва́жное сукно́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прае́сці сов., в разн. знач. прое́сть;
моль прае́ла сукно́ — моль прое́ла сукно́;
п. гро́шы — прое́сть де́ньги;
іржа́ прае́ла вядро́ — ржа́вчина прое́ла ведро́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
варсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; незак., што (спец.).
Рабіць варсістым, начэсваць ворс.
В. сукно.
|| зак. наварсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.
|| наз. варсава́нне, -я, н. і варсо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -со́вак, ж.
|| прым. варсава́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Лю́нскі ў выразе люнскае сукно ’замежны’ (Нас.), ст.-рус. лунское (лундское) сукно ’англійскае сукно’, лундышъ, лундушъ, люндышъ, ст.-чэш. Lúnský, ст.-польск. luneński, luński, lundysz — усе з с.-ням. lundisch, устар. lündsch, lünsch ’англійскае сукно з Лондана < Lunden ’Лондан’. Бел. назва ўзята з польск. luńskie sukno. Насовіч (275) памылкова выводзіць гэты прыметнік з назвы горада Лейдэн. Ст.-бел. люндышъ, лундышъ, люндишъ ’гатунак сукна’ (1578 г.) запазычаны са ст.-польск. lundysz (Булыка, Лекс. запазыч. 107).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)