водружа́ться возвр., страд. устанаўля́цца, ста́віцца, узніма́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́с, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Распорка, якая ставіцца пад касым вуглом да гарызантальных або вертыкальных частак канструкцыі.

|| прым. раско́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антысемі́т, -а, М -міце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які непрыязна, варожа ставіцца да яўрэяў.

|| ж. антысемі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашчырава́ць

‘пачаць дбайна, старанна, рупна рабіць што-небудзь, завіхацца каля, вакол чаго-небудзь; пачаць з прыхільнасцю, любоўю і пад. ставіцца да каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашчыру́ю зашчыру́ем
2-я ас. зашчыру́еш зашчыру́еце
3-я ас. зашчыру́е зашчыру́юць
Прошлы час
м. зашчырава́ў зашчырава́лі
ж. зашчырава́ла
н. зашчырава́ла
Загадны лад
2-я ас. зашчыру́й зашчыру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашчырава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашчырэ́ць

‘пачаць дбайна, старанна, рупна рабіць што-небудзь, завіхацца каля, вакол чаго-небудзь; пачаць з прыхільнасцю, любоўю і пад. ставіцца да каго-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашчырэ́ю зашчырэ́ем
2-я ас. зашчырэ́еш зашчырэ́еце
3-я ас. зашчырэ́е зашчырэ́юць
Прошлы час
м. зашчырэ́ў зашчырэ́лі
ж. зашчырэ́ла
н. зашчырэ́ла
Загадны лад
2-я ас. зашчырэ́й зашчырэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашчырэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

антысемі́т, ‑а, М ‑міце, м.

Той, хто варожа ставіцца да яўрэяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клі́чнік, ‑а, м.

Знак прыпынку (!), які ставіцца ў канцы клічнага сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пыта́льнік, ‑а, м.

Знак прыпынку (?), які ставіцца ў канцы пытальнага сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тры́сель, ‑я, м.

Косы трохвугольны або чатырохвугольны парус, які ставіцца ззаду мачты.

[Англ. trysail.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спачува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

1. Адносіцца да каго-, чаго-н. са спачуваннем, жалем.

С. бацькоўскаму гору.

2. Добразычліва ставіцца да каго-, чаго-н.

С. маладзёжнаму руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)