шу́стрый разг. шу́стры; (живой) жва́вы; (ловкий) спры́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́ўкі, -ая, -ае.

1. Спрытны, умелы.

Л. варатар.

2. Выкрутлівы, які знаходзіць выйсце з цяжкага становішча.

Гэта быў л. гаспадарнік.

3. Выгадны, зручны.

Лоўкае сядло.

|| наз. ло́ўкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мужыкава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Знешнасцю і манерамі падобны на мужыка (у 2 знач.). Які ж Бабейка спрытны чалавек! Недалёкі, здаецца, мужыкаваты ў горшым сэнсе слова, а які спрытны! Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изворо́тливый выкру́тлівы; (ловкий) спры́тны, спра́ўны; пракі́дкі; (увёртливый) вёрткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́вкий

1. спры́тны, ло́ўкі;

2. (удобный) ёмкі, зру́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увішны́, -а́я, -о́е.

1. Жвавы, спрытны ў рухах (пра чалавека, жывёл, птушак); уласцівы такому чалавеку; хуткі, спорны.

У. у рабоце.

Увішныя рухі.

2. перан. Вынаходлівы, хітры.

У. палітык.

|| наз. уві́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джыгі́т, ‑а, М ‑гіце, м.

Умелы, спрытны і адважны яздок на кані.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прово́рный (быстрый) бы́стры, жва́вы, бо́рзды, шпа́ркі; (ловкий) спры́тны, паваро́тлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́ткий разг. (быстрый, резвый) жва́вы, бы́стры; (бойкий) бо́йкі; (ловкий) спры́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́лы, -ая, -ае.

1. Які завяршаецца ўдачай; удачны, паспяховы.

Удалая паездка.

2. Вельмі добры, які адпавядае патрабаванням; правільны.

Выбраць у. ход.

3. Здатны на ўсё; спрытны, умелы.

Удалая гаспадыня.

4. Смелы, адважны; хвацкі.

У. хлопец.

|| наз. уда́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)