прыда́цца I сов.

1. пригоди́ться; подойти́;

2. случи́ться, вы́даться

прыда́цца II сов. приба́виться;

да гры́пу ~дало́ся запале́нне лёгкіх — к гри́ппу приба́вилось воспале́ние лёгких;

~дало́ся но́вых сіл — приба́вилось но́вых сил

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прилучи́ться

1. (случиться, произойти) зда́рыцца;

прилучи́лась беда́ зда́рылася бяда́;

2. (быть, оказаться где-л. случайно) прылучы́цца, тра́піцца, натра́піцца;

тут прилучи́лся како́й-то челове́к тут прылучы́ўся (тра́піўся, натра́піўся) не́йкі чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

случи́вшееся ср., сущ. то́е, што зда́рылася (вы́пала, тра́пілася, нада́рылася, адбыло́ся); см. случи́тьсяI; (происшествие) здарэ́нне, -ння ср.; (событие) падзе́я, -дзе́і ж.; (приключение) прыго́да, -ды ж.; (случай) вы́падак, -дку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́піцца сов.

1. попа́сться; встре́титься, повстреча́ться;

па даро́зе ~піўся чужы́ чалаве́к — по доро́ге встре́тился (повстреча́лся, попа́лся) чужо́й челове́к;

2. случи́ться; подверну́ться;

~піўся вы́падак — подверну́лся слу́чай;

т. пад руку́ — попа́сться по́д руку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парабі́цца сов.

1. сде́латься, стать;

ад до́ўгай хады́ но́гі ~бі́ліся ця́жкімі — от до́лгой ходьбы́ но́ги ста́ли тяжёлыми;

2. разг. случи́ться; стрясти́сь;

што гэ́та ў вас ~бі́лася? — что э́то у вас случи́лось (стрясло́сь)?

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узні́кнуць сов. возни́кнуть; появи́ться; яви́ться; произойти́; случи́ться;

~кла жада́нне — возни́кло жела́ние;

узні́к но́вы го́рад — возни́к (появи́лся) но́вый го́род;

~кла до́брая ду́мка — возни́кла (появи́лась, яви́лась) хоро́шая мысль;

ад неасцяро́жнасці ўзнік пажа́р — от неосторо́жности возни́к (произошёл, случи́лся) пожа́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найти́сь сов.

1. (отыскаться) знайсці́ся;

2. (случиться, оказаться) тра́піцца; нада́рыцца;

нашёлся до́брый челове́к тра́піўся (нада́рыўся) до́бры чалаве́к;

3. (быстро сообразить) знайсці́ся, даць ра́ды; (не растеряться) не разгубі́цца;

не нашёлся, что отве́тить не знайшо́ў, што адказа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

налучы́ць сов., разг.

1. напа́сть, наткну́ться, натолкну́ться, набрести́;

н. на во́ўчую я́му — напа́сть (натолкну́ться, набрести́) на во́лчью я́му;

2. насти́гнуть, насти́чь; засти́чь, засти́гнуть;

3. (каго, што) случи́ться (с кем, чем);

яго́ы́ла бяда́ — с ним случи́лась беда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычыні́цца I сов.

1. (да чаго) послужи́ть причи́ной (чего);

2. (да чаго) оказа́ться прича́стным (к чему), приложи́ть ру́ку (к чему);

3. произойти́, случи́ться;

і́лася бяда́ — случи́лась беда́

прычыні́цца II сов. (о двери, окне и т.п.) прикры́ться, притвори́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злучы́цца сов.

1. в разн. знач. соедини́ться; (о реках — ещё) сли́ться;

кісларо́д ~чы́ўся з вадаро́дам — кислоро́д соедини́лся с водоро́дом;

во́йскі ~чы́ліся для наступле́ння — войска́ соедини́лись для наступле́ния;

канцы́ правадо́ў ~чы́ліся — концы́ проводо́в соедини́лись;

2. с.-х. случи́ться, спа́риться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)