жано́чы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да жанчыны, жанчын. Жаночая праца. // Які належыць жанчыне. Жаночы твар. Жаночыя рукі. // Прызначаны для жанчын. Жаночы абутак. // Уласцівы жанчыне, які адрознівае жанчыну. Жаночы пол. Жаночая пяшчотнасць. // Які складаецца з жанчын. Жаночая брыгада.
2. Які адносіцца да асобіны, асобы жаночага полу, характарызуе яго. Жаночая палавая клетка. Жаночыя кветкі ў раслін.
•••
Жаночае пытанне гл. пытанне.
Жаночая рыфма гл. рыфма.
Жаночы род гл. род.
Жаночыя хваробы гл. хвароба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
опоя́санный
1. падпяра́заны, апяра́заны;
2. перен. (окружённый) акру́жаны, апяра́заны;
опоя́санная ри́фма лит. апяра́заная ры́фма;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мужчы́нскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да мужчыны. Мужчынская работа. // Прызначаны для мужчын. Спачатку ў мужчынскай зямлянцы было дзікавата. Брыль. // Уласцівы мужчыне; такі, як у мужчыны. За суседняй сцяною .. загаманілі мужчынскія галасы. Мурашка. Не выпускаючы .. [Людзінай] маленькай гарачай рукі са сваёй мужчынскай, дужай, Аржанец усміхнуўся на гэты раз трохі збянтэжана. Брыль.
2. Спец. Які мае адносіны да мужчынскага полу, характарызуе мужчынскі пол (пра расліны). Мужчынскае суквецце. □ Усе вядомыя нам дрэвы пірамідальнага топаля — гэта мужчынскія экземпляры. «Беларусь».
•••
Мужчынская рыфма гл. рыфма.
Мужчынскі род гл. род.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перакрыжава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад перакрыжаваць.
2. у знач. прым. Размешчаны крыж-накрыж. Старая кузня здавалася скалечанай пачварай. На фіялетавым небе выразна відаць былі перакрыжаваныя пахілыя кроквы. Асіпенка.
3. у знач. прым. Які праводзіцца ў двух перасякальных напрамках (пра сяўбу, пасевы, апрацоўку пасеваў). Пасеяць перакрыжаваным спосабам.
4. у знач. прым. Спец. Накіраваны на адну і тую ж цэль з некалькіх бакоў. Перакрыжаваны агонь.
5. Які праводзіцца адначасова некалькімі асобамі (пра допыт, размову і пад.). Перакрыжаваны допыт.
•••
Перакрыжаванае апыленне гл. апыленне.
Перакрыжаваная рыфма гл. рыфма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
газе́ль 1, ‑і, ж.
Запазычаны з усходняй паэзіі тып вершаскладання, у якім рыфма першых двух радкоў паўтараецца ў кожным цотным радку, а няцотныя застаюцца без рыфмы.
[Араб. gazāl.]
газе́ль 2, ‑і, ж.
Невялікая стройная жывёліна падсямейства сапраўдных антылоп з рагамі лірападобнай формы.
[Фр. gazelle з араб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мужчы́нскі мужско́й;
м. го́лас — мужско́й го́лос;
~кая рабо́та — мужска́я рабо́та;
○ м. род — грам. мужско́й род;
~кая ры́фма — лит. мужска́я ри́фма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мужско́й мужчы́нскі;
мужско́й род грам. мужчы́нскі род;
мужско́й пол а) биол. мужчы́нскі пол; б) собир., прост. мужчы́ны, род. мужчы́н;
мужска́я ри́фма поэт. мужчы́нская ры́фма.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перекрёстный прям., перен. перакрыжава́ны; крыжава́ны;
перекрёстный допро́с юр. перакрыжава́ны до́пыт;
перекрёстный ого́нь воен. перакрыжава́ны аго́нь;
перекрёстная ри́фма лит. перакрыжава́ная ры́фма;
перекрёстное опыле́ние бот. перакрыжава́нае апыле́нне;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перакрыжава́ны
1. прич. перекрещённый, скрещённый;
2. прич., перен. скрещённый;
3. прил. перекрёстный;
п. до́пыт — перекрёстный допро́с;
○ п. аго́нь — воен. перекрёстный ого́нь;
~ная ры́фма — лит. перекрёстная ри́фма;
~нае апыле́нне — бот. перекрёстное опыле́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жано́чы же́нский; (предназначенный для женщины — ещё) да́мский;
~чая хі́трасць — же́нская хи́трость;
ж. абу́так — же́нская (да́мская) о́бувь;
○ ~чая ры́фма — же́нская ри́фма;
ж. род — же́нский род;
~чае пыта́нне — же́нский вопро́с;
~чыя хваро́бы — же́нские боле́зни
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)