ры́фма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ры́фма ры́фмы
Р. ры́фмы ры́фм
ры́фмаў
Д. ры́фме ры́фмам
В. ры́фму ры́фмы
Т. ры́фмай
ры́фмаю		 ры́фмамі
М. ры́фме ры́фмах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ры́фма, -ы, мн. -ы, рыфм і -аў, ж.

Сугучнасць канцоў вершаваных радкоў.

Мужчынская р. (з націскам на апошнім складзе вершаванага радка). Жаночая р. (з націскам на перадапошнім складзе вершаванага радка). Гаварыць у рыфму.

|| прым. ры́фменны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ры́фма ж. ри́фма;

○ мужчы́нская р. — мужска́я ри́фма;

жано́чая р. — же́нская ри́фма;

перакрыжава́ная р. — перекрёстная ри́фма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́фма, ‑ы, ж.

Сугучнасць у канцы вершаваных радкоў. Быў .. [Юстын] надзіва вясёлы — .. песні спяваў, падскакваў, жартаваў, смяяўся, гаварыў пагаворкамі ды яшчэ ў рыфму. Бядуля.

•••

Дактылічная рыфма — рыфма з націскам на трэцім ад канца складзе.

Дзеяслоўная рыфма — рыфма, якая ўтвараецца двума дзеясловамі аднолькавай формы, напрыклад: касіць — насіць.

Жаночая рыфма — рыфма з націскам на перадапошнім складзе верша.

Мужчынская рыфма — рыфма з націскам на апошнім складзе верша.

Перакрыжаваная рыфма — рыфма, якая папераменна звязвае радкі вершаў (першы з трэцім, другі з чацвёртым).

[Ад грэч. rhytnmós — суразмернасць, узгодненасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ри́фма ры́фма, -мы ж.;

мужска́я ри́фма мужчы́нская ры́фма;

же́нская ри́фма жано́чая ры́фма;

перекрёстная ри́фма крыжава́ная ры́фма;

дактили́ческая ри́фма дактылі́чная ры́фма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзеясло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дзеяслова, уласцівы яму. Дзеяслоўныя формы.

•••

Дзеяслоўная рыфма гл. рыфма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыжава́ны, -ая, -ае.

1. Размешчаны крыж-накрыж.

Крыжаваная рыфма (цераз радок).

2. перан. Які вядзецца адразу з некалькіх бакоў; перакрыжаваны.

К. агонь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асана́нс, -у, м. (кніжн.).

Тое, што і сугучнасць; рыфма, у якой супадаюць толькі націскныя галосныя гукі.

|| прым. асана́нсны, -ая, -ае.

Асанансныя рыфмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзеясло́ўны грам. глаго́льный;

○ ~ная ры́фма — глаго́льная ри́фма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дактылі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дактыля. Дактылічная страфа. Дактылічная рыфма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)