зачапі́цца I
зачапі́цца II
1. (за што) заде́ть; споткну́ться (обо что), запну́ться;
2. (з кім)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зачапі́цца I
зачапі́цца II
1. (за што) заде́ть; споткну́ться (обо что), запну́ться;
2. (з кім)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ухапі́ць
1. ухвати́ть, схвати́ть;
2.
3.
4.
5.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подверну́ть
1. (подвинтить) падкруці́ць,
подверну́ть кран падкруці́ць кран;
подверну́ть га́йку падкруці́ць га́йку;
2. (загнуть края) падгарну́ць; (штаны) падкаса́ць,
подверну́ть одея́ло падгарну́ць ко́ўдру;
подверну́ть ска́терть падгарну́ць абру́с;
подверну́ть
3. падвярну́ць; вы́круціць; вы́віхнуць, спрыві́ліць;
подверну́ть но́гу падвярну́ць нагу́;
4. (свернув в сторону, подъехать) падвярну́ць;
подверну́ть к до́му падвярну́ць да до́ма;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кі́шка
1.
2.
○ прама́я к. — пряма́я кишка́;
абадо́чная к. —
дванаццаціпе́рсная к. — двенадцатипе́рстная кишка́;
заваро́т кі́шак — за́ворот кишо́к;
сляпа́я к. — слепа́я кишка́;
◊ к. то́нкая — (у каго) кишка́ тонка́ (у кого);
вы́матаць (усе́) ~кі — вы́мотать (все) кишки́;
вы́пусціць ~кі — вы́пустить кишки́;
парва́ць ~кі са сме́ху — надорва́ть живо́тики;
~кі марш ігра́юць — живо́т подвело́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дёргать
1. (за что-л.) ту́заць, шмо́ргаць, то́ргаць; (тянуть) цягну́ць; (рвать) рваць;
дёргать за
дёргать кого́-л. за язы́к
2. (выдёргивать) рваць, вырыва́ць; (перья, сено, шерсть) ску́бці;
дёргать гво́зди рваць (вырыва́ць) цвікі́;
3.
4.
у меня́ дёргает па́лец у мяне́ то́ргае па́лец;
5. (носом) шмо́ргаць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хвати́тьI
1. (схватить)
хвати́ть за
2. (испытать)
хвати́ть го́ря, стра́ху набра́цца го́ра, стра́ху;
3. (ударить)
хвати́ть кулако́м по столу́ сту́кнуць (уда́рыць) кулако́м па стале́;
хвати́ть об пол бра́знуць (ля́снуць) аб падло́гу;
4. (поразить) хапі́ць; (повредить) пабі́ць; (прихватить) прыхапі́ць;
его́ хвати́л уда́р яго́ спаралізава́ла, яго́ хапі́ў уда́р;
моро́зом хвати́ло посе́вы маро́зам пабі́ла (прыхапі́ла) пасе́вы;
5. (выпить)
хвати́ть рю́мку хапі́ць (ця́пнуць) ча́рку;
6. (сделать что-л.)
хвати́ть плясову́ю пусці́цца ў ско́кі;
◊
хвати́ть че́рез край перабра́ць ме́ру (ме́рку) (далёка хапі́ць).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пацягну́ць
1.
2. (повести за собой) потащи́ть, потяну́ть;
3.
4.
5. потяну́ть, дёрнуть;
6. (иметь вес) потяну́ть;
7. покры́ть;
8. повле́чь;
9.
10. (покурить) потяну́ть;
11.
◊ чорт ~ну́ў за язы́к — (каго) чёрт дёрнул за язы́к (кого)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)