прагры́зціся, ‑грызецца; пр. прагрызся, ‑грызлася; зак.

Зрабіўшы дзірку, пранікнуць куды‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усёве́данне, ‑я, н.

Кніжн. Веданне ўсяго, здольнасць пранікнуць ва ўсе тайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заце́рціся, затру́ся, затрэ́шся, затрэ́цца; затро́мся, затраце́ся, затру́цца; зацёрся, -це́рлася; затры́ся; зак. (разм.).

Забрацца (у натоўп, у групу людзей); пранікнуць.

З. ў натоўп.

|| незак. заціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пыланепраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, праз які не можа пранікнуць пыл. Пыланепранікальная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дра́пацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. Мець уласцівасць драпаць¹.

Кошка драпаецца.

2. Скрэбціся лапамі, зубамі, шукаючы магчымасці пранікнуць куды-н.

Мышы драпаюцца пад падлогай.

Сабака драпаецца ў дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Капаючыся, пранікнуць куды-н.

П. да вады.

2. перан. Правесці які-н. час, капаючыся ў чым-н.

П. ў архіве цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́ты; зак. (разм.).

1. Даведацца па чутках, размовах.

П. пра чыё-н. гора.

2. Пранікнуць пачуццём у сэнс чаго-н.

П. сэрцам усё, што здарылася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

укра́сціся, украдзецца; пр. украўся, укралася; зак.

1. Папасці, пранікнуць з-за недагляду. У тэкст укралася памылка.

2. Непрыкметна ўвайсці, пранікнуць куды‑н.; пракрасціся. Здаецца, і непрыкметна прашмыгнулі партызаны вішнякамі ў вёску, бясшумна ўкраліся на двор.., але іх прыход .. не застаўся незаўважаным. Кухараў. // перан. Непрыкметна, міжвольна пранікнуць, з’явіцца; закрасціся (пра пачуцці, думкі). Украўся ў душу страх. □ У мой дзіцячы маленькі свет укралася першая зайздрасць. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пранікне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пранікаць — пранікнуць.

2. Тое, што і пранікнёнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уе́сціся¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., уе́сца; уяду́цца; уе́ўся, уе́лася; зак., у што.

Глыбока пранікнуць, упіцца ў што-н.

Вяроўка ўелася ў цела.

Пыл уеўся ў скуру.

|| незак. уяда́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)