пранікне́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пранікаць — пранікнуць.
2. Тое, што і пранікнёнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)