прады́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Перавесці дыханне, аддыхацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераве́дзены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад перавесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
індустрыялізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.
Перавесці (пераводзіць) на машынную, індустрыяльную тэхніку; укараніць (укараняць) такую тэхніку.
І. сельскую гаспадарку.
|| наз. індустрыяліза́цыя, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
струбі́ць, струблю́, стру́біш, стру́біць; стру́блены; зак., што (разм.).
1. гл. трубіць.
2. Перавесці ўсё або многае; патраціць.
С. дабро.
3. Пра час: дарэмна патраціць.
С. цэлы месяц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пераве́зці ’перавезці, даставіць што-небудзь транспартам на іншае месца’ (ТСБМ), укр. перевезти́, рус., ст.-рус. перевезти́ ’тс’, польск. przewieźć ’перавязці, правезці’, н.-луж. pśewjasć ’перавезці, перавесці’, в.-луж. přewjezć ’пераязджаць, перавезці (побач)’, чэш. převézt ’перавезці’, славац. previezť ’тс’, славен. prevésti ’перавесці’, серб.-харв. превѐсти ’перавезці’, ’перавесці’, балг. превозя ’перавезці’, ст.-слав. прѣвести ’перавезці’. Прасл. *pervezti, якое можна супаставіць з паралельным утварэннем лац. per‑vehěre ’правозіць, перавозіць’ (Трубачоў, Проспект, 70). Да пера- і везці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перамясці́ць, -мяшчу́, -ме́сціш, -ме́сціць; -ме́шчаны; зак., каго-што.
Паставіць, перавесці ў іншае месца.
П. шафу.
П. брыгаду на другую будоўлю.
|| незак. перамяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. перамяшчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
звадкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.
Перавесці, ператварыць у вадкі стан. Звадкаваць аміяк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перагайдама́чыць ’перавесці ў чужыя рукі; перамарнатравіць, прамантачыць дабро (грошы)’ (Нас.). Да пера- і гайдама́к (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перады́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
1. Невялікі перапынак, каб аддыхацца, перавесці дыханне.
Бегчы кіламетр без перадышкі.
2. перан. Часовае спыненне якой-н. дзейнасці.
П. ў спрэчках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
механізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.
Аснасціць (аснашчаць) машынамі, механізмамі, перавесці (пераводзіць) на механічную цягу, энергію.
М. сельскую гаспадарку.
|| наз. механіза́цыя, -і, ж.
М. працаёмкіх працэсаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)