рачні́к, ‑а, м.
Работнік рачнога транспарту. Планы ў рачнікоў вялікія, па рэках трэба перавезці мільёны тон грузаў. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
транспартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго-што.
Перавезці (перавозіць) з аднаго месца ў другое.
Т. збожжа.
|| наз. транспартава́нне, -я, н. і транспарціро́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.
|| прым. транспарціро́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напераво́зіць, ‑вожу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-чаго.
Перавезці вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Наперавозіць людзей на другі бераг ракі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перавазі́ць, ‑важу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.
Возячы, паступова перавезці, пераправіць усё, многае або ўсіх, многіх. Перавазіць усе снапы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перамча́ць, ‑мчу, ‑мчыш, ‑мчыць; зак.
Разм.
1. каго-што. Хутка перавезці, перанесці каго‑, што‑н.
2. Хутка перамясціцца, перабегчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
транспартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго-што.
Перавезці (перавозіць) з аднаго месца ў другое. Транспартаваць гародніну. Транспартаваць жывёлу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераве́зціся, ‑вязуся, ‑вязешся, ‑вязацца; ‑вязёмся, ‑везяцеся; пр. перавёзся, ‑везлася і ‑вязлася, ‑везлася і ‑вязлося; зак.
Разм. Перавезці свае пажыткі на новае месца жыхарства.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Перапе́рці ’перацягнуць, перанесці ў іншае месца’, ’узяць верх у спрэчках, перамагчы, пераканаць’ (ТСБМ, Нас.), перапе́рць ’перайсці, перавезці’, ’пераканаць у іншым’ (мсцісл., З нар. сл.), пырыпэ́ртэ ’перамагчы’, ’пераканаць’ (Сл. Брэс.), перапіраць ’з цяжкасцю пераносіць што-небудзь’, ’пярэчыць, спрачацца’ (Нас.), ст.-бел. перепереть ’пераадолець супраціўленне ў спрэчцы, даказаць’. Да прасл. *per‑pьrěti ’пераканаць’ і *per‑perti, *per‑pirati ’перацягваць, перасунуць’, укр. перепе́рши ’перацягнуць, перавезці’, ’перамагчы ў спрэчцы’, рус. арх. перепира́ть ’угаворваць, пераспрачаць’, польск. przeprzeć ’тс’, славен. prepírati se ’сварыцца, спрачацца’, балг. препѝрам се ’спрачацца’, ст.-слав. прѣпьрѣти ’ўгаварыць, пераканаць’. Да пера- і пе́рці (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
та́чачнік, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца перавозкай якіх‑н. грузаў на тачцы. А колькі тут павінна было б працаваць тачачнікаў, каб перавезці такія горы грунту да дамбы! «Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пераво́з, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. перавозіць — перавезці.
2. Месца пераправы цераз раку, возера на пароме, лодцы і пад. Прыціх натоўп на перавозе: шафёры, цеслі, рыбакі. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)