вучэ́бны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да вучобы, навучання.

В. год.

В. працэс.

В. дапаможнік.

В. патрон (у адрозненне ад баявога).

2. Такі, дзе ажыццяўляецца падрыхтоўка, трэніроўка для якога-н. роду службы.

Вучэбнае судна.

В. збор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патране́са, ‑ы, ж.

1. У буржуазным грамадстве — апякунка якой‑н. дабрачыннай установы.

2. Жан. да патрон ​2 (у 2 знач.).

[Фр. patronesse.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халасты́ в разн. знач. холосто́й;

х. чалаве́к — холосто́й челове́к;

о́е жыццё — холоста́я жизнь;

х. ход машы́ны — холосто́й ход маши́ны;

х. патро́н — холосто́й патро́н;

на ~ты́м хаду́ — на холосто́м ходу́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэлафа́н, ‑у, м.

Празрыстая плёнка з віскозы, якая выкарыстоўваецца для ўпакоўкі. Лакіна адкрыла сакваяж, выцягнула загорнутыя ў цэлафан кулі і патрон. Асіпенка.

[Ад слова цэлюлоза і грэч. phanós — светлы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасла́ць I сов.

1. в разн. знач. досла́ть;

д. нале́жную су́му — досла́ть сле́дуемую су́мму;

д. патро́нвоен. досла́ть патро́н;

2. разг. (корреспонденцию и т.п.) присла́ть

дасла́ць II сов. достла́ть, достели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Бос ’гаспадар, патрон’. Рус. босс, укр. босс. Новае запазычанне з англ. boss ’тс’ (а гэта з гал. baas ’тс’). Гл. Шанскі, 1, Б, 176.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

затво́р, ‑а, м.

Частка агнястрэльнай зброі для закрывання і адкрывання канала ствала. Затвор вінтоўкі. □ Шура адцягнуў затвор, загнаў патрон у канал ствала. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дымавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да дыму. Дымавы слуп. // Прызначаны для ўтварэння воблака, заслоны з дыму. Дымавая шашка. Дымавы патрон.

•••

Дымавая заслона гл. заслона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

холосто́й в разн. знач. халасты́;

холосто́й вы́стрел халасты́ стрэл;

холосто́й челове́к халасты́ чалаве́к;

холосто́й ход маши́ны техн. халасты́ ход машы́ны;

холосто́й шкив техн. халасты́ шкіў;

холосто́й патро́н воен. халасты́ патро́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

1. Аднакр. да чокаць ​1 (у 1 знач.).

2. Разм. Застрэліць, забіць каго‑н. Саханчук дзелавіта загнаў патрон, прыцэліўся. — Мне хаця б аднаго гада чокнуць. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)