дасла́ць I сов.

1. в разн. знач. досла́ть;

д. нале́жную су́му — досла́ть сле́дуемую су́мму;

д. патро́нвоен. досла́ть патро́н;

2. разг. (корреспонденцию и т.п.) присла́ть

дасла́ць II сов. достла́ть, достели́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)