пералёт I, -ту м., в разн. знач. перелёт;

п. пту́шак на по́ўдзень — перелёт птиц на юг;

трансаркты́чны п. — трансаркти́ческий перелёт;

гарма́та дала́ не́калькі ~таўору́дие да́ло не́сколько перелётов

пералёт II, -ту м., бот. я́звенник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пу́шка

1. (вообще орудие) гарма́та, -ты ж.;

стреля́ть из пу́шек страля́ць з гарма́т;

2. (особый вид орудия) пу́шка, -кі ж.;

пу́шкой не прошибёшь гарма́тай не праб’е́ш;

взять на пу́шку узя́ць нашармака́;

из пу́шки по воробья́м погов. з гарма́т па вераб’я́х; за му́хай з абу́хам; за камаро́м з малатко́м;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подби́ть сов.

1. в разн. знач. падбі́ць;

подби́ть подмётки у боти́нок падбі́ць падно́скі да чараві́каў;

подби́ть глаз падбі́ць во́ка;

подби́ть за́йца падбі́ць за́йца;

подби́ть ору́дие падбі́ць гарма́ту;

подби́ть те́сто падбі́ць це́ста;

2. портн. падбі́ць, падшы́ць;

3. перен., разг. (на что-л.) падбі́ць; (подговорить) падбухто́рыць; см. подбива́ть;

4. (итог) прост. падбі́ць, падве́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рад1 ’лінія аднародных прадметаў’, ’шэраг’, ’прабор у валасах’ (ТСБМ), ’засеяная баразна’, ’пласцінка ў грыбе’ (Нар. словатв.), ’шарэнг’, ’вуліца’ (Ян.), ’пракос’ (Сл. ПЗБ), ’валок скошанага сена’ (ТС, ПСл), ’пласт’ (Янк. 2), ’пропуск пры касьбе’ (Мат. Гом.), ’рад’, ’чарга’ (Гарэц.), ’раскладка снапоў для малацьбы’ (ДАБМ), ст.-бел. радъ ’шэраг’, укр. ряд, рус. ряд, польск. rząd, чэш. řád ’парадак’, ’клас (бат.)’, ’строй’, славац. rád, в.-луж. rjad, н.-луж. rěd, славен. rȇd ’парадак’, ’ярус’, ’рад’, серб. ре̑д харв. rȇd, мак. ред, балг. ред ’рад, парадак, радок’, ст.-слав. рѧдъ. Да прасл. *rędъ. Звязваюць з *orǫdьje (> рус. ору́дие) і збліжаюць з літ. дыял. rindà ’рад’, ’лінія’, лат. riñda ’тс’ (Фасмер, 3, 536; Чарных, 2, 134), этымалогія якіх цьмяная. Махэк₂ (529) лічыць роднасць з балтыйскімі словамі няпэўнай і прапануе збліжаць прасл. *rędъ з лац. ōrdō (аснова *orden‑) ’рад’, ’чарада’, ’строй’, якое звязваюць з ōrdior ’навіваю аснову’, ’нанізваю’, ’стаўлю ў рад’ і далей са словамі, што ўзыходзяць да і.-е. кораня *ar‑ ’далучаць’, ’звязваць’.

Рад2 ’намер, дапамога, толк’, ’справа’ (Ян.), серб. ра̑д ’праца’, ра́дити ’працаваць’, балг. ра́да ’работа’, ра́дя, ра́да ’працаваць’. Да прасл. *radъ ’праца’, *raditi ’працаваць’. Яцвяжская паралель — rada ’праца’, radid ’рабіць, працаваць’ (калі гэта не запазычанне са славянскіх моў) сведчыць аб заходнебалтыйскай старажытнасці слова. Этымалогія няпэўная. Паводле Скока (3, 97), развіццё семантыкі ішло па лініі ’клопат, старанне’ → ’старанная праца’. Мяркуецца, што прасл. *raditi узыходзіць да іран. rōd‑ ’карчаваць, церабіць’ (Мартынаў, Праслав. язык, 37–38), што цяжка давесці. Параўноўваюць таксама са ст.-інд. rādhayati ’ён робіць’, авесц. raẟaiti ’ён падрыхтоўвае, уладкоўвае’ (БЕР, 6, 145). Гл. радзець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бу́хнуць I сов., однокр., разг.

1. (с шумом бросить, выплеснуть, ударить) бу́хнуть, у́хнуть;

б. ка́парам — бу́хнуть (у́хнуть) копро́м;

б. вя́зку дроў на падло́гу — бу́хнуть вя́зку дров на́ пол;

б. вядро́ вады́ ў аго́нь — бу́хнуть (у́хнуть) ведро́ воды́ в ого́нь;

2. (издать сильный, глухой звук) бу́хнуть, гро́хнуть;

~нула гарма́та — гро́хнуло (у́хнуло) ору́дие;

3. (большое количество, всё сразу) бу́хнуть, у́хнуть;

б. усё ма́сла ў кацёл — бу́хнуть (у́хнуть) всё ма́сло в котёл;

б. усе́ гро́шы на аўтамашы́нуу́хнуть все де́ньги на автомаши́ну

бу́хнуць II несов. (от влажности) бу́хнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наводи́ть несов.

1. в разн. знач. наво́дзіць;

наводи́ть мост наво́дзіць мост;

наводи́ть ору́дие наво́дзіць гарма́ту;

наводи́ть поря́док наво́дзіць пара́дак;

наводи́ть лоск, гля́нец наво́дзіць гля́нец, глянцава́ць;

наводи́ть красоту́ разг. прыхаро́шваць, наво́дзіць прыго́жасць;

наводи́ть на себя́ красоту́ прыхаро́швацца;

наводи́ть на след наво́дзіць на след;

наводи́ть на мысль наво́дзіць на ду́мку;

2. перен. (тоску, страх) наганя́ць; наво́дзіць;

наводи́ть тоску́ наганя́ць (наво́дзіць) тугу́;

наводи́ть у́жас наганя́ць (наво́дзіць) жах;

наводи́ть ску́ку наганя́ць (наво́дзіць) нуду́;

наводи́ть тень наво́дзіць цень;

наводи́ть спра́вки даве́двацца;

наводи́ть кри́тику (на кого, что) наво́дзіць кры́тыку (на каго, што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́сці сов.

1. в разн. знач. навести́; (привести во множестве — ещё) понавести́; (установить порядок — ещё) водвори́ть;

н. дзяце́й по́ўную ха́ту — навести́ (понавести́) дете́й по́лон дом;

н. на ду́мку — навести́ на мысль;

н. гарма́ту — навести́ ору́дие;

н. мост — навести́ мост;

н. пара́дак — навести́ (водвори́ть) поря́док;

н. гля́нец — навести́ гля́нец;

2. (сделать донос) вы́дать;

3. (лезвие) напра́вить;

4. (музыкальный инструмент) настро́ить;

5. прост. навести́, наплоди́ть;

6. (тоску, страх) навести́;

н. кры́тыку — навести́ кри́тику;

н. цень на я́сны дзень — навести́ тень на плете́нь (на я́сный день);

н. (наста́віць) на ро́зум — навести́ (наста́вить) на ум;

н. лад — навести́ поря́док;

н. на даро́гу — наста́вить (навести́) на путь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узя́цца сов.

1. (руками за кого-, что-л.) взя́ться, ухвати́ться;

у. за по́ручні — взя́ться (ухвати́ться) за пери́ла;

2. (начать какую-л. работу с помощью каких-л. орудий) взя́ться;

у. за сяке́ру — взя́ться за топо́р;

3. (начать какую-л. работу, без указания на орудие труда) взя́ться, приступи́ть (к чему), приня́ться (за что);

у. за рабо́ту — взя́ться за рабо́ту; приступи́ть к рабо́те; приня́ться за рабо́ту;

4. (дать согласие что-л. сделать) взя́ться; вы́зваться;

ён узя́ўся вы́канаць зада́нне датэрміно́ва — он взя́лся вы́полнить зада́ние досро́чно;

5. (возникнуть) взя́ться;

адку́ль у яго́ сі́лы ўзялі́ся? — отку́да у него́ си́лы взяли́сь?;

6. разг. (о чём-л. липком) прили́пнуть (к кому, чему), приста́ть (к кому, чему);

фа́рба ўзяла́ся за ру́кі — кра́ска прили́пла (приста́ла) к рука́м;

7. (о рыбе) клю́нуть;

шчупа́к узя́ўся — щу́ка клю́нула;

адку́ль то́лькі но́гі ўзялі́ся — отку́да то́лько но́ги взяли́сь;

адку́ль усё лі́ха ўзяло́ся — отку́да (из-за чего́) сыр-бо́р загоре́лся;

у. за ро́зум — взя́ться за ум;

у. за галаву́ — взя́ться за го́лову;

у. ў бо́кі — подбоче́ниться;

узя́ўся за гуж — не кажы́, што не дужпосл. взя́лся за гуж — не говори́, что не дюж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бра́цца (за каго, што) несов.

1. (руками за что-л.) бра́ться;

2. (начинать какую-л. работу с помощью каких-л. орудий) бра́ться;

б. за сяке́ру — бра́ться за топо́р;

3. (начинать какую-л. работу, без указания на орудие труда) бра́ться, приступа́ть (к чему), принима́ться;

б. за рабо́ту — бра́ться за рабо́ту, приступа́ть к рабо́те, принима́ться за рабо́ту;

4. (давать согласие что-л. сделать) бра́ться; вызыва́ться;

5. (возникать) бра́ться;

адку́ль у яго́ бяру́цца сі́лы? — отку́да у него́ беру́тся си́лы?;

6. разг. (в знач. становиться, усиливаться — чаще всего о природных явлениях — переводится в зависимости от контекста): на́нач бра́ўся маро́з к но́чи уси́ливался (крепча́л) моро́з;

7. безл., разг. (приближаться) клони́ться, наступа́ть, идти́;

бярэ́цца на зіму́ — наступа́ет зима́;

бра́лася на вясну́ — приближа́лась (наступа́ла) весна́;

бярэ́цца на дзень — наступа́ет у́тро, света́ет;

8. разг. (идти, двигаться в определённом направлении) пробира́ться, направля́ться;

трэ́ба б. на ўсход — на́до пробира́ться на восто́к;

9. (идти на приманку — о рыбе) клева́ть;

аку́нь до́бра бярэ́цца на чарвяка́о́кунь хорошо́ клюёт на червяка́;

10. (да каго, чаго; без доп.) разг. (прилипать) ли́пнуть (к кому, чему и без доп.), пристава́ть, ма́заться, (о чём-л. цепком — ещё) цепля́ться;

фа́рба яшчэ́ бярэ́цца — кра́ска ещё ли́пнет (ма́жется);

ваўчкі́ бяру́цца за адзе́жу — череда́ цепля́ется за оде́жду;

11. разг. (о заразной болезни) быть зарази́тельной;

грып ве́льмі бярэ́цца — грипп весьма́ зарази́телен;

12. разг. (проявлять усердие к какой-л. работе) бра́ться, стара́ться;

хло́пчык до́бра бярэ́цца за вучо́бу — ма́льчик хорошо́ берётся за учёбу;

13. разг. (начинать усиленно заниматься чем-л.) ударя́ться (во что); налега́ть (на что);

бра́цца за фі́зіку — налега́ть на фи́зику, ударя́ться в фи́зику;

14. разг. (принимать на себя ответственность за кого-, что-л.) руча́ться;

я за яго́ бяру́ся — я за него́ руча́юсь;

15. заступа́ться;

свой за свайго́ бярэ́цца — свой за своего́ заступа́ется;

16. разг., фам. (за кого-л.) принима́ться, бра́ться;

за яго́ ўжо бяру́цца — за него́ уже́ беру́тся;

17. страд. бра́ться, взима́ться; принима́ться; подверга́ться, тереби́ться, дёргаться; заключа́ться; извлека́ться; отбира́ться; см. браць;

б. за ро́зум — бра́ться за ум;

б. ў бо́кі — подбоче́ниваться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)