дакры́ць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые; зак., што.

Скончыць крыць, накрыць да канца. Дакрыць будынкі. Дакрыць страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарту́ціць, ‑ртучу, ‑ртуціш, ‑ртуціць; зак., што.

Спец. Нанесці ртуць на паверхню чаго‑н.; накрыць што‑н. ртуццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абліць, накрыць пырскамі, дробнымі кроплямі. Апырскаць расліны хімічным саставам. Апырскаць граззю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., у што.

Качаючыся, накрыць сябе чым‑н. Абкачацца ў пер’е. Абкачацца ў снег.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Апіня́нка, апіналка, апінаха, апянальнік, опына ’хустка’ — аддзеяслоўныя назоўнікі ад апінаць; параўн. аппянуць накрыць галаву’ (Пал., 28). Гл. пяць 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

накі́нуць, -ну, -неш, -не; -кінь; -нуты; зак., што.

1. Кінуўшы наверх, прыкрыць, накрыць каго-, што-н.

Н. на плечы хустку.

2. Тое, што і набавіць (разм.).

Н. некалькі тысяч.

|| незак. накіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і накі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| прым. накідны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абапну́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак., каго, чым.

Накрыць, ахінуць каго‑, што‑н. плашчом, брызентам, хусткай ад дажджу або ветру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накры́ты

1. накры́тый, покры́тый; укры́тый;

2. покры́тый;

3. перен., разг. накры́тый;

1-3 см. накры́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакры́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак.

1. што. Накрыць нанава.

П. дах.

2. перан., каго-што. Перавысіць якія-н. паказчыкі, вынікі і пад., апярэдзіць.

П. норму.

3. перан., што. Закрыць для руху, цячэння, прыкрыць.

П. шлях. П. ваду.

|| незак. перакрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перакрыццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што, у чым.

Пераварочваючы з боку на бок, накрыць чым‑н. сыпкім, вязкім. Абкачаць рыбу ў муцэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)