мечано́сец, -но́сца, мн. -но́сцы, -но́сцаў, м.

Сярэдневяковы воін, узброены мячом, а таксама слуга рыцара, які насіў за ім меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

була́т

‘меч’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. була́т була́ты
Р. була́та була́таў
Д. була́ту була́там
В. була́т була́ты
Т. була́там була́тамі
М. була́це була́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пакая́нны покая́нный; пови́нный;

◊ ~ннай галавы́ меч не сячэ́ — посл. пови́нную го́лову меч не сечёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мечено́с м., зоол., см. меч-ры́ба.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́каваць сов., прям., перен. вы́ковать;

в. меч — вы́ковать меч;

в. — но́выя ка́дры вы́ковать но́вые ка́дры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

була́тны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з булату. Булатны меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мечано́с, ‑а, м.

Тое, што і меч-рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мечападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які напамінае з выгляду меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кава́ны і ко́ваны, -ая, -ае.

1. Зроблены з металу каваннем.

К. меч.

2. Абіты жалезам.

Каваная скрыня.

3. 3 падковамі, падкаваны.

К. конь.

4. перан. Выразны, ясны.

Каваныя радкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крыжападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае выгляд, форму крыжа. Крыжападобны меч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)