буза́ніць

‘біць, лупцаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. буза́ню буза́нім
2-я ас. буза́ніш буза́ніце
3-я ас. буза́ніць буза́няць
Прошлы час
м. буза́ніў буза́нілі
ж. буза́ніла
н. буза́ніла
Загадны лад
2-я ас. буза́нь буза́ньце
Дзеепрыслоўе
цяп. час буза́нячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ахо́джваць

‘хадзіць вакол каго-небудзь, чаго-небудзь; біць, лупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ахо́джваю ахо́джваем
2-я ас. ахо́джваеш ахо́джваеце
3-я ас. ахо́джвае ахо́джваюць
Прошлы час
м. ахо́джваў ахо́джвалі
ж. ахо́джвала
н. ахо́джвала
Загадны лад
2-я ас. ахо́джвай ахо́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ахо́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

батава́ць

‘шмат есці чаго-небудзь; лупцаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. бату́ю бату́ем
2-я ас. бату́еш бату́еце
3-я ас. бату́е бату́юць
Прошлы час
м. батава́ў батава́лі
ж. батава́ла
н. батава́ла
Загадны лад
2-я ас. бату́й бату́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час бату́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

джа́гаць

‘біць, лупцаваць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; апякаць, калоцца; хутка ісці, бегчы, імчацца’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. джа́гаю джа́гаем
2-я ас. джа́гаеш джа́гаеце
3-я ас. джа́гае джа́гаюць
Прошлы час
м. джа́гаў джа́галі
ж. джа́гала
н. джа́гала
Загадны лад
2-я ас. джа́гай джа́гайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час джа́гаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сечь несов.

1. сячы́, се́кчы;

2. (наказывать поркой) біць, хваста́ць, лупцава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лупцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. лупцаваць (у 1 знач.) і лупіць ​1 (у 2 знач.).

•••

Даць лупцоўку гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

латашы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыць; -то́шаны; незак. (разм.).

1. што. Ірваць без разбору, псуючы і спусташаючы.

Л. гарох.

Л. яблыкі.

2. што. Знішчаць безразважна, спусташаць.

Л. лес.

3. перан., каго-што. Біць, лупцаваць.

Л. посуд.

Дзед пачаў л. хлопцаў кульбай.

4. Рабаваць.

|| зак. златашы́ць, -ташу́, -то́шыш, -то́шыш; -то́шаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лупе́шыць ’лупцаваць’ (Ян.). Гл. лупа́сіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дуба́сіць, ‑башу, ‑басіш, ‑басіць; незак.

Разм.

1. каго. Моцна біць, лупцаваць. — Гэтыя раны яго не ад куль, ён не быў на вайне. Гэта яго за пакражы дубасілі. Чорны.

2. па чым, у што. Моцна стукаць, удараць. Дубасіць у дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Адлупцава́ць ’адсцягаць пугай ці дубцом’ (КЭС, КТС), адлупсаваць ’тс’ (Касп.) да лупіць, лупцаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)