пазуме́нт, ‑а,
Шытая золатам або срэбрам тасьма, якой аздабляюць мэблю, адзенне і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазуме́нт, ‑а,
Шытая золатам або срэбрам тасьма, якой аздабляюць мэблю, адзенне і інш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
малаха́й, ‑я,
1. Шапка з шырокімі навушнікамі, падбітая футрам.
2. Шырокі
[Ад калм. махла.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Казая́тка ’куртка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бры́зак ’адборныя зярняты; самы дробны дождж’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
шара́чак, ‑чка і ‑чку,
1. ‑чку. Грубая фарбаваная тканіна дамашняга вырабу.
2. ‑чка. Верхняя вопратка,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шара́к, ‑а,
1. Шэры заяц.
2. Верхняе адзенне (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Капту́н ’паўшубак, кажух’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Каба́т ’жаночая цёплая камізэлька; безрукаўка’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сарафа́н ’руская верхняя жаночая вопратка ў выглядзе асобай крою свабоднай доўгай сукенкі без рукавоў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)