Verbum

нааблу́пліваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.

Аблупіць вялікую колькасць чаго-н.

Н. кары.

кары́ць¹, кару́, ко́рыш, ко́рыць; ко́раны; незак., што.

Абчышчаць дрэва ад кары; акорваць.

К. жэрдкі.

то́ўшча, -ы, ж.

Слой якога-н. рэчыва, што мае вялікую таўшчыню.

Т. зямной кары.

хіні́н, -у, м.

Белы, горкі на смак парашок з кары хіннага дрэва, выкарыстоўваецца ў медыцыне.

мерзлатазна́ўства, -а, н.

Навука пра мёрзлыя тоўшчы ў зямной кары і мёрзлыя горныя пароды.

|| прым. мерзлатазна́ўчы, -ая, -ае.

геало́гія, -і, ж.

Навука аб гісторыі развіцця, складзе і будове зямной кары, аб размяшчэнні ў ёй карысных выкапняў.

|| прым. геалагі́чны, -ая, -ае.

будо́ва, -ы, мн. -ы, -о́ў, ж.

Узаемнае размяшчэнне і сувязь састаўных частак чаго-н.; структура.

Б. атама.

Б. арганізма.

Б. зямной кары.

акары́ць, акару́, ако́рыш, ако́рыць; ако́раны; зак., што.

Зняць, ачысціць ад кары.

А. бярвенне.

|| незак. ако́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ако́рванне, -я, н.

мінера́л, -у, мн. -ы, -аў, м.

Прыроднае неарганічнае крышталічнае рэчыва, якое з’яўляецца састаўной часткай зямной кары.

|| прым. мінера́льны, -ая, -ае.

Мінеральныя воды.

мі́ра², -ы, ж.

Духмяная смала, якая знаходзіцца ў кары трапічных дрэў сямейства бурзеравых, выкарыстоўваецца ў медыцыне і парфумерыі.

|| прым. мі́равы, -ая, -ае.