удосу́живаться несов. знахо́дзіць (выбіра́ць) час, збіра́цца; см. удосу́житься;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ло́ўкі, -ая, -ае.

1. Спрытны, умелы.

Л. варатар.

2. Выкрутлівы, які знаходзіць выйсце з цяжкага становішча.

Гэта быў л. гаспадарнік.

3. Выгадны, зручны.

Лоўкае сядло.

|| наз. ло́ўкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утылізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.

Знайсці (знаходзіць) прымяненне чаму-н., ужыць (ужываць) з карысцю.

У. адходы вытворчасці.

|| наз. утыліза́цыя, -і, ж.

|| прым. утылізацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэграва́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак., што.

1. Аб’яднаць (аб’ядноўваць) часткі чаго-н. у адно цэлае (спец.).

2. У матэматыцы: знайсці (знаходзіць) інтэграл дадзенай функцыі.

|| наз. інтэграва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лагарыфмава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; заг. лагарыфмуй; зак. і незак., што.

У матэматыцы — знайсці (знаходзіць) лагарыфм дадзенага ліку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збыт, ‑у, М збыце, м.

Продаж гатовай прадукцыі. Рынак збыту. Збыт тавараў.

•••

Мець (знаходзіць) збыт гл. мець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

факусі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец.

1. Збіраць у фокус ​1 (прамяні).

2. Знаходзіць фокус ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капані́ца, ‑ы, ж.

Абл. Матыка. Саша знаходзіць у пажоўклай і палеглай траве каліўе бульбы, выварочвае капаніцай мокрую зямлю. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утылізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Знайсці (знаходзіць) прымяненне чаму‑н., ужыць (ужываць) з карысцю. Утылізаваць адходы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зна́йда, знайду́к ’падкідыш’ (Сл. паўн.-зах.), ’той, што знаходзіць ці кажа, што знаходзіць’ (Нас.), укр. зна́йда ’падкідыш’, польск. znajda ’тс’. Ад дзеяслова знайсці, знайду (з + найсці, гл. найсці) без суфікса ці з суфіксам ‑ук.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)