змане́жыць

‘аб'ездзіць (каня) на правілах манежнай язды; змучыць, стаміць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змане́жу змане́жым
2-я ас. змане́жыш змане́жыце
3-я ас. змане́жыць змане́жаць
Прошлы час
м. змане́жыў змане́жылі
ж. змане́жыла
н. змане́жыла
Загадны лад
2-я ас. змане́ж змане́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час змане́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

залячы́ць, -лячу́, -ле́чыш, -ле́чыць; -ле́чаны; зак.

1. што. Лечачы, загаіць што-н.

З. рану.

2. каго (што). Няўмелым лячэннем замарыць, змучыць (разм.).

|| незак. зале́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здаро́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Стаміць, змучыць (у дарозе).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зано́даць ’змучыць’ (Сл. паўн.-зах.). Ад нодаць ’псаваць’ (Касп.). Параўн. знодаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́муляць

‘выцадзіць, сказаць павольна, неахвотна што-небудзь; устрывожыць, змучыць каго-небудзь, зрабіць турботы каму-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́муляю вы́муляем
2-я ас. вы́муляеш вы́муляеце
3-я ас. вы́муляе вы́муляюць
Прошлы час
м. вы́муляў вы́мулялі
ж. вы́муляла
н. вы́муляла
Загадны лад
2-я ас. вы́муляй вы́муляйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́муляўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

даня́ць, дайму́, до́ймеш, до́йме; даня́ў, даняла́, -ло́; даймі́; даня́ты; зак., каго-што.

Змучыць, дапячы, вывесці з раўнавагі.

Як дойме ліха, прарэжуцца зубы (з нар.).

|| незак. дайма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зму́чваць

I несов., разг. изму́чивать, изводи́ть; изнуря́ть, истомля́ть; см. зму́чыць

II несов. взму́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изма́ять сов., прост. зму́чыць; (изнурить) змардава́ць; (утомить) замары́ць, стамі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасі́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Празмерна напружваючы сілы, змучыць, надарваць сябе. Перасіліўся конь у цяжкім возе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зму́чваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змучыць.

зму́чваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змуціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)