змане́жыць

‘аб'ездзіць (каня) на правілах манежнай язды; змучыць, стаміць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. змане́жу змане́жым
2-я ас. змане́жыш змане́жыце
3-я ас. змане́жыць змане́жаць
Прошлы час
м. змане́жыў змане́жылі
ж. змане́жыла
н. змане́жыла
Загадны лад
2-я ас. змане́ж змане́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час змане́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)