удражня́ць

‘дражніць, злаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. удражня́ю удражня́ем
2-я ас. удражня́еш удражня́еце
3-я ас. удражня́е удражня́юць
Прошлы час
м. удражня́ў удражня́лі
ж. удражня́ла
н. удражня́ла
Загадны лад
2-я ас. удражня́й удражня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час удражня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ю́шыць

‘злаваць, прыводзіць у шаленства каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ю́шу ю́шым
2-я ас. ю́шыш ю́шыце
3-я ас. ю́шыць ю́шаць
Прошлы час
м. ю́шыў ю́шылі
ж. ю́шыла
н. ю́шыла
Загадны лад
2-я ас. ю́ш ю́шце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ю́шачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вар’ява́ць, ‑р’юю, ‑р’юеш, ‑р’юе; незак.

1. Тое, што і вар’явацца.

2. каго. Раздражняць, злаваць, даводзіць да шаленства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беси́ть несов. вар’ява́ць, прыво́дзіць у шале́нства; (злить) злава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дражні́ць, дражню́, дра́жніш, дра́жніць; незак.

1. каго (што). Злаваць, наўмысна раздражняць чым-н.

Д. мядзведзя.

2. што. Узбуджаць, выклікаць якія-н. жаданні.

Д. апетыт.

Смачныя стравы дражнілі нос.

3. Паўтараць у смешным выглядзе чые-н. рухі, словы, а таксама называць крыўднай мянушкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́трыманасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць вытрыманага (у 2, 4 знач.). Вытрыманасць характару.

2. Уменне валодаць сабою, вытрымка. Злаваць чыноўнік пачынае, Што дзядзька вытрыманасць мае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Русува́ць ’злаваць, шалець, лаяцца’ (Бяльк.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зло́бствовать несов. зло́снічаць; (злиться) злава́ць, злава́цца; лютава́ць;

враг зло́бствует во́раг люту́е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

озлобля́ть несов. (вызывать злобу) злава́ць, раззло́ўваць; (делать злобным) азлабля́ць; см. озло́бить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздража́ться

1. злава́ць, злава́цца, раздражня́цца;

2. страд. раздражня́цца; злава́цца; см. раздража́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)