удражня́ць

‘дражніць, злаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. удражня́ю удражня́ем
2-я ас. удражня́еш удражня́еце
3-я ас. удражня́е удражня́юць
Прошлы час
м. удражня́ў удражня́лі
ж. удражня́ла
н. удражня́ла
Загадны лад
2-я ас. удражня́й удражня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час удражня́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)