Прыку́таць, прыку́таць ’закрыць, прыкрыць, прычыніць’ (Ян., Бяльк., Растарг.), таксама прыху́таць ’пахаваць’ (Жд.), з развіццём семантыкі прыку́таць ’прымусіць’ (Ян.); сюды ж аддзеяслоўнае прыку́тка ’прыкрыццё (напр., дзвярэй)’: нещитная прикутка дзверей (Нас.). Прэфіксальнае ўтварэнне ад ку́таць ’закрываць’ < прасл. *kǫtati/*kutati. Параўн. рус. дыял. прику́тать ’захутаць, добра ўкрыць’, ’пакрыць (пра зямлю)’, ’закрыць, прыкрыць; зачыніць’, укр. прику́тати ’прыкрыць, захутаць зверху’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заве́сіць, -е́шу, -е́сіш, -е́сіць; -е́шаны; зак., што.
Закрыць фіранкай.
З. вокны.
|| незак. заве́шваць, -аю, -аеш, -ае.
|| звар. заве́сіцца, -е́шуся, -е́сішся, -е́сіцца; незак. заве́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
Закрыць доступ да чаго-н., наклаўшы сургучную пячатку.
А. кватэру.
|| незак. апяча́тваць, -аю, -аеш, -ае; наз. апяча́тванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
затулі́ць, -улю́, -у́ліш, -у́ліць; -у́лены; зак., каго-што.
Закрыць, засланіць чым-н. або схаваць, захінуць у што-н.
З. твар у каўнер.
|| незак. зату́льваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ве́дамасць, ‑і, ж.
1. Спіс, зводка якіх‑н. фактычных даных. Справаздачная ведамасць. Разліковая ведамасць.
2. толькі мн. (ве́дамасці, ‑ей). Ужываецца ў складзе назваў некаторых перыядычных выданняў. Ведамасці Вярхоўнага Савета СССР.
•••
Закрыць ведамасць гл. закрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закратава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Паставіць краты, закрыць кратамі. Закратаваць акно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дало́нь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
Унутраны бок кісці рукі.
Закрыць твар далонямі.
|| памянш. дало́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек.
|| прым. дало́невы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазашчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Закрыць на зашчапку, кручок усё, многае. Пазашчэпліваць дзверы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што.
1. Закрыць адтуліну, дзірку і пад., наклеіўшы што‑н. зверху. Заклеіць вокны на зіму. // Закрыць, склеіўшы, зляпіўшы. Заклеіць канверт.
2. Многа наляпіўшы чаго‑н., пакрыць усю паверхню. Заклеіць сцены малюнкамі. Заклеіць дошку аб’явамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
назакрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.
Закрыць вялікую колькасць каго‑, чаго‑н. Назакрываць рахункаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)