дрэвагры́з

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дрэвагры́з дрэвагры́зы
Р. дрэвагры́за дрэвагры́заў
Д. дрэвагры́зу дрэвагры́зам
В. дрэвагры́за дрэвагры́заў
Т. дрэвагры́зам дрэвагры́замі
М. дрэвагры́зе дрэвагры́зах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фітано́мус

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фітано́мус фітано́мусы
Р. фітано́муса фітано́мусаў
Д. фітано́мусу фітано́мусам
В. фітано́муса фітано́мусаў
Т. фітано́мусам фітано́мусамі
М. фітано́мусе фітано́мусах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

халько́граф

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. халько́граф халько́графы
Р. халько́графа халько́графаў
Д. халько́графу халько́графам
В. халько́графа халько́графаў
Т. халько́графам халько́графамі
М. халько́графе халько́графах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паво́льнік

‘насякомае, жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паво́льнік паво́льнікі
Р. паво́льніка паво́льнікаў
Д. паво́льніку паво́льнікам
В. паво́льніка паво́льнікаў
Т. паво́льнікам паво́льнікамі
М. паво́льніку паво́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчытано́сец

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчытано́сец шчытано́сцы
Р. шчытано́сца шчытано́сцаў
Д. шчытано́сцу шчытано́сцам
В. шчытано́сца шчытано́сцаў
Т. шчытано́сцам шчытано́сцамі
М. шчытано́сцы шчытано́сцах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гра́вер м., зоол. (жук-короед) гра́вер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тыпо́граф м., зоол. типо́граф; жук-корое́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жучо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

1. гл. жук.

2. Тэхнічнае прыстасаванне для праслухоўвання (разм.).

3. Самаробная электрычная пробка (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закра́са, -ы, ж.

Прыправа ў ежу.

Сала — найлепшая з. для першых страў.

Няма мяса, то і жук не з. (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́ўчык

‘чаляднік краўца´; жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кра́ўчык кра́ўчыкі
Р. кра́ўчыка кра́ўчыкаў
Д. кра́ўчыку кра́ўчыкам
В. кра́ўчыка кра́ўчыкаў
Т. кра́ўчыкам кра́ўчыкамі
М. кра́ўчыку кра́ўчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)