паво́льнік
‘насякомае, жук’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| паво́льнік | паво́льнікі | |
| паво́льніка | паво́льнікаў | |
| паво́льніку | паво́льнікам | |
| паво́льніка | паво́льнікаў | |
| паво́льнікам | паво́льнікамі | |
| паво́льніку | паво́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)