зва́ны, -ая, -ае.
1. Які атрымаў запрашэнне.
З. госць.
2. З запрошанымі гасцямі.
З. абед.
◊
Так званы — ужыв. для выражэння ўмоўнага значэння, іранічных або адмоўных адносін да каго-, чаго-н.
Вунь яны, вашы так званыя спецыялісты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цырымо́нія, -і, мн. -і, -ній, ж.
1. Устаноўлены ўрачысты абрад, парадак правядзення чаго-н.
Вясельная ц.
Ц. прыёму.
2. перан., звычайна мн. Вымушанасць, ненатуральнасць у паводзінах.
Навошта гэтыя цырымоніі? Без цырымоній.
|| прым. цырымо́нны, -ая, -ае.
Ц. паклон.
Ц. госць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лістано́сец, ‑носца, м.
Тое, што і пісьманосец. Раптам — стук у дзверы. Падыходжу. Госць жаданы. Лістаносец. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пачэ́сны в разн. знач. почётный;
п. абавя́зак — почётная обя́занность;
п. госць — почётный гость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тым, часц. ўзмацн.
1. Ужыв. з прыметнікамі і прыслоўямі вышэйшай ступені, каб падкрэсліць большую ступень праяўлення прыметы.
2. У спалучэнні са злучнікам «чым» выкарыстоўваецца ў складаных сказах з даданымі супастаўляльнымі.
Чым бліжэй восень, тым карацейшыя дні.
Чым госць радзейшы, тым мілейшы (прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Гастро́ль, гастро́лі (БРС). Рус. гастро́ль, гастро́ли. Запазычанне з ням. Gastrolle (Gast ’госць’, Rolle ’роля’). Шанскі, 1, Г, 37.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
уга́ межд. ого́;
уга́, во які́ госць у нас! — ого́, вот како́й гость у нас!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каварда́к, ‑у, м.
Бязладдзе, сумятня, неразбярыха. І госць зажыў... Ды так, Што хутка ў доме ўтварыўся кавардак, Хоць гаспадар сам з хаты вымятайся... Валасевіч.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тагано́к, ‑нка, м.
Памянш.-ласк. да таган; невялікі таган. Стол застаўлены закускамі, гарэлкай, скварыцца на таганку яечня — не тоячыся, паказвае млынар, што госць жаданы. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
патра́ўка, ‑і, ДМ ‑траўцы; Р мн. ‑травак; ж.
Абл.
1. Страва, яда. Патраўка была нецікавая. Госць і гаспадар пабоўталі трохі, лыжкамі і забракавалі яе. Колас.
2. Верашчака.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)