заганя́ць I сов.

1. (крайне утомить) загоня́ть;

2. перен. (замучить работой, несправедливыми упрёками) загоня́ть, задёргать; зату́ркать;

я́ла свякру́ха няве́стку — загоня́ла (задёргала, зату́ркала) свекро́вь неве́стку

заганя́ць II несов.

1. в разн. знач. загоня́ть; (гвоздь и т.п. — ещё) вгоня́ть, вбива́ть, вкола́чивать;

2. (гоня, далеко уводить) угоня́ть;

1, 2 см. загна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дабі́ць сов.

1. в разн. знач. доби́ть; (раненого, недобитого — ещё) прико́нчить;

д. во́рага — доби́ть врага́;

д. трэ́снутую тале́рку — доби́ть тре́снувшую таре́лку;

д. пара́ненага зве́ра — доби́ть (прико́нчить) ра́неного зве́ря;

2. (окончить вколачивание) доколоти́ть;

д. цвік — доколоти́ть гвоздь;

3. разг. (завершить какую-л. работу) око́нчить, зако́нчить;

д. да ру́чкі — доби́ть до ру́чки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачапі́цца I сов., в разн. знач. зацепи́ться;

з. рука́мі за сук — зацепи́ться рука́ми за сук;

рука́ў ~пі́ўся за цвік — рука́в зацепи́лся за гвоздь

зачапі́цца II сов.

1. (за што) заде́ть; споткну́ться (обо что), запну́ться;

з. за крэ́сла — заде́ть за стул;

з. за паро́г — споткну́ться о поро́г;

2. (з кім) перен. связа́ться; затро́нуть (кого), заде́ть (кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рвацца сов.

1. прям., перен. вы́рваться;

в. з рук — вы́рваться из рук;

в. з-пад прыгнёту — вы́рваться из-под гнёта;

2. (стремительно выйти наружу) вы́рваться;

по́лымя ~валася з ко́міна — пла́мя вы́рвалось из трубы́;

стогн ~ваўся з грудзе́й — стон вы́рвался из груди́;

3. (отделиться) вы́рваться, оторва́ться; (выскользнуть, выпасть) вы́дернуться;

гу́зік ~ваўся — пу́говица вы́рвалась (оторвала́сь);

цвік ~ваўсягвоздь вы́дернулся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачапі́ць I сов. (цепляя, прикрепить) зацепи́ть;

з. шнуро́к за цвік — зацепи́ть шнуро́к за гвоздь

зачапі́ць II сов. (задеть, поддеть) зацепи́ть; (багром) заба́грить;

з. бервяно́ кру́кам — зацепи́ть бревно́ крю́ком;

з. плыт бусако́м — заба́грить плот;

2. (коснуться чего-л. при движении) заде́ть;

з. наго́й про́вад — заде́ть ного́й про́вод;

3. перен. тро́нуть, заде́ть;

ты то́лькі ~пі́ яго́ — ты то́лько тронь (заде́нь) его́;

4. перен. косну́ться, затро́нуть;

з. пыта́нне — косну́ться вопро́са, затро́нуть вопро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заби́ть сов.

1. в разн. знач. забі́ць, мног. пазабіва́ць; (вогнать во что-л. твёрдое — ещё) увагна́ць;

заби́ть гвоздь в сте́ну забі́ць (увагна́ць) цвік у сцяну́;

заби́ть мяч в воро́та забі́ць мяч у варо́ты;

заби́ть о́кна до́сками забі́ць (пазабіва́ць) во́кны до́шкамі;

заби́ть ще́ли па́клей забі́ць (пазабіва́ць) шчы́ліны па́куллем;

песо́к заби́л трубу́ пясо́к забі́ў трубу́;

проли́в заби́т льдом пралі́ў забі́ты лёдам;

заби́ть челове́ка забі́ць чалаве́ка;

заби́ть бе́дностью забі́ць бе́днасцю;

сорня́к заби́л всхо́ды пустазе́лле забі́ла ўсхо́ды;

2. (зарезать на мясо) зарэ́заць; забі́ць, мног. пазабіва́ць; (свинью — ещё) закало́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загна́ць сов.

1. в разн. знач. загна́ть; (гвоздь и т.п. — ещё) вогна́ть, вбить, вколоти́ть;

з. жывёлу ў хлеў — загна́ть скот в хлев;

яздо́й з. каня́ — ездо́й загна́ть ло́шадь;

з. бо́ты на ры́нку — загна́ть сапоги́ на база́ре;

2. (гоня, далеко увести) угна́ть;

пасту́х ~на́ў ста́так на са́мы далёкі луг — пасту́х угна́л ста́до на самы́й далёкий луг;

з. у магі́лу — свести́ в моги́лу;

з. у казі́ны рог — загна́ть в у́гол; припере́ть к стене́;

і саба́камі не заго́ніш — и соба́ками не заго́нишь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забі́ць сов.

1. уби́ть, умертви́ть; (пулей и т.п. — ещё) срази́ть;

з. чалаве́ка — уби́ть (умертви́ть, срази́ть) челове́ка;

2. (гвоздь и т.п.) заби́ть, вбить, вколоти́ть;

3. (наглухо закрыть чем-л.) заколоти́ть, заде́лать;

з. во́кны до́шкамі — заколоти́ть о́кна до́сками;

з. шчы́ліны па́куллем — заде́лать ще́ли па́клей;

4. заби́ть, засори́ть;

з. трубу́ — заби́ть (засори́ть) трубу́;

лёд забі́ў пралі́ў — лёд заби́л проли́в;

5. спорт. заби́ть;

з. мяч у варо́ты — заби́ть мяч в воро́та;

6. (начать бить во что-л.) заби́ть;

забі́лі бараба́ны — заби́ли бараба́ны;

з. асі́навы кол у магі́лу — вбить оси́новый кол в моги́лу;

з. галаву́ — (чым) заби́ть го́лову (чем);

з. двух зайцо́ў — уби́ть двух за́йцев;

камара́ не заб’е́ — му́хи не оби́дит;

хоць забі́ — хоть убе́й;

забі́ мяне́ бог — убе́й меня́ бог;

няха́й мяне́ пяру́н заб’е́ — разрази́ меня́ гром

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пройти́ сов., в разн. знач. прайсці́, мног. папрахо́дзіць; (миновать) міну́ць, праміну́ць; (сквозь что-л. — ещё) прале́зці, мног. папрала́зіць; (перестать — ещё) сці́хнуць;

по́езд прошёл по мосту́ цягні́к прайшо́ў па мо́сце;

пройти́ вперёд прайсці́ напе́рад;

пройти́ пешко́м сто киломе́тров прайсці́ пе́шкі сто кіламе́траў;

прошёл слух о его́ прие́зде прайшла́ чу́тка пра яго́ прые́зд;

у́тром прошёл дождь зра́нку прайшо́ў до́ждж;

заговори́вшись, пройти́ поворо́т доро́ги загавары́ўшыся, прайсці́ паваро́т даро́гі;

прошёл це́лый час прайшла́ цэ́лая гадзі́на;

гвоздь прошёл наскво́зь цвік прайшо́ў (прале́з) наскро́зь;

по а́лгебре мы прошли́ бино́м Нью́тона па а́лгебры мы прайшлі́ біно́м Нью́тана;

пройти́ цензу́ру прайсці́ цэнзу́ру;

прое́кт успе́шно прошёл все инста́нции прае́кт паспяхо́ва прайшо́ў усе́ інста́нцыі;

пройти́ по ко́нкурсу прайсці́ па ко́нкурсе;

пройти́ вое́нную слу́жбу прайсці́ вайско́вую слу́жбу;

боле́знь прошла́ хваро́ба прайшла́;

боль прошла́ боль прайшо́ў (сціх);

прошёл ещё оди́н день прайшо́ў (міну́ў, праміну́ў) яшчэ́ адзі́н дзень;

пройти́ ого́нь и во́ду (и ме́дные тру́бы) прайсці́ аго́нь і ваду́ (і ме́дныя тру́бы); пабы́ць на кані́ і пад канём; быць на во́зе і пад во́зам;

пройти́ молча́нием прамаўча́ць;

пройти́ в жизнь прайсці́ ў жыццё;

пройти́ ми́мо прайсці́;

э́то да́ром не пройдёт гэ́та так (дарэ́мна) не про́йдзе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прайсці́ сов., в разн. знач. пройти́; (мимо чего-л. — ещё) минова́ть;

по́езд прайшо́ў па мо́сце — по́езд прошёл по мосту́;

п. напе́рад — пройти́ вперёд;

п. пе́шкі сто кіламе́траў — пройти́ пешко́м сто киломе́тров;

прайшла́ чу́тка пра яго́ прые́зд — прошёл слух о его́ прие́зде;

зра́нку прайшо́ў дождж — с утра́ прошёл дождь;

ён прайшо́ў сваю́ ха́ту — он прошёл (минова́л) свой дом;

прайшла́ цэ́лая гадзі́на — прошёл це́лый час;

цвік прайшо́ў наскро́зьгвоздь прошёл наскво́зь;

па а́лгебры мы прайшлі́ біно́м Нью́тана — по а́лгебре мы прошли́ бино́м Нью́тона;

спекта́кль прайшо́ў з по́спехам — спекта́кль прошёл с успе́хом;

п. ў ферзі́ — пройти́ в ферзи́;

п. цэнзу́ру — пройти́ цензу́ру;

п. па ко́нкурсу — пройти́ по ко́нкурсу;

п. вайско́вую слу́жбу — пройти́ вое́нную слу́жбу;

хваро́ба прайшла́ — боле́знь прошла́;

гэ́та так (дарма́, дарэ́мна) не про́йдзеэ́то так (да́ром) не пройдёт;

п. мі́ма — пройти́ ми́мо;

п. аго́нь, ваду́ і ме́дныя тру́бы — пройти́ ого́нь, во́ду и ме́дные тру́бы;

ні прае́хаць ні п. — ни прое́хать ни пройти́;

п. праз ру́кі — (каго, чые) пройти́ че́рез ру́ки (кого, чьи);

маро́з па ску́ры (па спі́не) прайшо́ў — моро́з по ко́же (по спине́) прошёл;

гэ́ты ну́мар не про́йдзеэ́тот но́мер не пройдёт;

няпра́ўдай (-аю) свет про́йдзеш, ды (але́) наза́д не ве́рнешсяпосл. непра́вдой свет пройдёшь, а наза́д не вернёшься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)