вы́драць
1. (вынуть вколоченное, вросшее) вы́тащить, вы́рвать, вы́дернуть;
2. (отделить, вырывая из чего-л.) вы́рвать, вы́драть;
3. вы́царапать;
◊ в. во́чы — вы́царапать глаза́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
вы́драць
1. (вынуть вколоченное, вросшее) вы́тащить, вы́рвать, вы́дернуть;
2. (отделить, вырывая из чего-л.) вы́рвать, вы́драть;
3. вы́царапать;
◊ в. во́чы — вы́царапать глаза́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)