эла́стык, -у, м.

Сінтэтычнае эластычнае валакно, а таксама вырабы з яго, што маюць уласцівасць расцягвацца.

Штаны з эластыку.

|| прым. эласты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ільновалакно́ і льновалакно́, ‑а, н.

Валакно лёну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

джут, -у, М джу́це, м.

Травяністая расліна сямейства мальвавых, што разводзіцца для тэкстыльнай прамысловасці, а таксама валакно гэтай тканіны.

|| прым. джу́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нітро́н, ‑у, м.

Сінтэтычнае валакно, якое замяняе шэрсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́фія, -і, ж.

1. Пальма з вялікімі перыстымі лістамі і кароткім ствалом.

2. Трывалае валакно, прыгатаванае з вонкавага слою лістоў некаторых відаў гэтай пальмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віско́за, -ы, ж.

1. Студзяністая клейкая цэлюлозная маса, з якой вырабляецца штучны шоўк, цэлафан і пад.

2. Штучны шоўк.

|| прым. віско́зны, -ая, -ае.

Віскознае валакно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лён, лёну, ільну́ і (пасля галосных) льну, мн. ільны́ і (пасля галосных) льны, ільно́ў (льно́ў), м.

1. Травяністая расліна сямейства лёнавых, са сцёблаў якой атрымліваюць валакно, а з семя — алей.

Цвітуць ільны.

2. Пасевы, усходы гэтай расліны.

3. Валакно, якое вырабляецца са сцёблаў гэтай расліны.

Прасці л.

|| памянш.-ласк. ляно́к, -нку́, м.

|| прым. ільняны́ і (пасля галосных) льняны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́часкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пачаскаў. Пачаскавае валакно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

савіно́л, ‑у, м.

Новае сінтэтычнае валакно, вырабленае з полівінілавага спірту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шаўкаві́на, ‑ы, ж.

1. Шаўковае валакно.

2. Тое, што і шаўкавінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)