валакно́, -а́, мн. вало́кны, -аў, н.
1. звычайна мн. Выцягнутая ў даўжыню клетка расліннай або жывёльнай тканкі.
Валокны драўніны.
Нервовыя валокны.
2. таксама зб. Ніткападобная эластычная пасма расліннага, мінеральнага або штучнага паходжання.
Ільняное в.
Штучнае в.
Валокны цэлюлозы.
|| памянш. валако́нца, -а, мн. -ы, -аў, н.
|| прым. валако́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
валакно́ ср., в разн. знач. волокно́;
ільняно́е в. — льняно́е волокно́;
нерво́вае в. — не́рвное волокно́;
мы́шачныя вало́кны — мы́шечные воло́кна
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
валакно́, ‑а; мн. валокны, ‑аў; н.
1. Ніткападобная эластычная пасма расліннага, мінеральнага або штучнага паходжання, з якой вырабляюць пражу, вату і пад. Ільняныя валокны. Штучнае валакно. Валокны цэлюлозы.
2. Выцягнутая ў даўжыню клетка расліннай або жывёльнай тканкі. Валокны драўніны. Нервовыя валокны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валакно́ н тэх, біял Fáser f -n;
шту́чнае валакно́ Kúnstfaser f;
шта́пельнае валакно́ Stápelfaser f, Zéllwolle f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Валакно́ (БРС, Інстр. I). Рус. волокно, укр. волокно, польск. włókno, в.-луж. włokno, н.-луж. łokno, чэш. vlákno, славац. vlákno, балг. влакно, макед. влакно, серб.-харв. вла́кно, славен. вла́кно. Прасл. *volkьno. І.‑е. паралелі: літ. vil̃kti ’цягнуць, валачы’, грэч. ἕλκω ’цягну’, ст.-інд. valkáḥ ’лыка’, ст.-англ. wlóh ’валакно’ (Праабражэнскі, 1, 93; Фасмер, 1, 342; Шанскі, 1, В, 150; БЕР, 1, 162; Скок, 3, 609).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
валакно́-сырэ́ц (род. валакна́-сырцу́) м. волокно́-сыре́ц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ільновалакно́ і (пасля галосных) льновалакно́, -а́, н.
Валакно лёну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
трапа́ны, -ая, -ае.
Ачышчаны ад кастрыцы (пра валакно).
Т. лён.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шаўкаві́на, -ы, ж. (спец.).
Шаўковае валакно, нітка.
|| прым. шаўкаві́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шта́пельны, -ая, -ае.
Які зроблены са штапелю.
Штапельнае валакно.
Штапельная сукенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)