ядрёный в разн. знач. я́драны; (крупный — ещё) буйны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

леапа́рд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Буйны драпежнік сямейства кашэчых з плямістай шэрсцю.

|| прым. леапа́рдавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

махао́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйны дзённы матылёк з жоўтымі крыламі ў чорныя крапінкі.

|| прым. махао́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мара́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйны сібірскі алень з вялікімі рагамі.

|| прым. мара́лавы, -ая, -ае.

Маралавыя рогі.

М. запаведнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

салітэ́р, ‑а, м.

Буйны брыльянт.

[Фр. solitaire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бай¹, ба́я, мн. ба́і, ба́яў, м. (гіст.).

У Сярэдняй Азіі: буйны землеўладальнік або ўласнік жывёлы.

|| прым. ба́йскі, -ая, -ае.

Байскія землі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вяхі́р, вехіра, м.

Буйны лясны голуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

внуши́тельный (значительный) зна́чны; (важный) пава́жны; (большой) вялі́кі; (крупный) буйны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уста́ў, -та́ва, м.

Буйны почырк старажытных лацінскіх, грэчаскіх і славянарускіх рукапісаў, які вызначаўся прамым і вельмі акуратным напісаннем літар.

|| прым. уста́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аптаві́к, ‑а, м.

Буйны гандляр, які вядзе аптовы гандаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)