культыва́цыя, ‑і, ж.

Апрацоўка глебы культыватарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обрабо́тка ж.

1. в разн. знач. апрацо́ўка, -кі ж.;

артиллери́йская обрабо́тка пере́днего кра́я оборо́ны проти́вника артылеры́йская апрацо́ўка пярэ́дняга кра́ю абаро́ны праці́ўніка;

механи́ческая обрабо́тка механі́чная апрацо́ўка;

терми́ческая обрабо́тка тэ́рмічная апрацо́ўка;

2. апрацо́ўка, -кі ж., урабля́нне, -ння ср.;

3. настро́йванне, -ння ср., угаво́рванне, -ння ср.;

4. абла́джванне, -ння ср.; см. обраба́тывать;

взять в обрабо́тку узя́ць у рабо́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасляпасяўны́ с.-х. послепосевно́й;

а́я апрацо́ўка гле́бы — послепосевна́я обрабо́тка по́чвы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

суме́сны совме́стный, о́бщий;

~ная апрацо́ўка зямлі́ — совме́стная (о́бщая) обрабо́тка земли́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

футраапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Апрацоўка футра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмаапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Спец. Тэрмічная апрацоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляро́бства, -а, н.

1. Апрацоўка зямлі для вырошчвання сельскагаспадарчых раслін.

Высокая культура земляробства.

2. Раздзел аграноміі, які вывучае спосабы карыстання зямлёй і павышэння ўрадлівасці глебы.

|| прым. земляро́бчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

послепосевно́й с.-х. пасляпасяўны́;

послепосевна́я обрабо́тка по́чвы пасляпасяўна́я апрацо́ўка гле́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прака́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Гарачая апрацоўка металу шляхам абціскання паміж вярчальнымі валамі ў асобных станах для надання яму патрэбнай формы, профілю.

П. труб.

|| прым. прака́тны, -ая, -ае.

П. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэваапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Апрацоўка дрэва (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)