земаддзе́л м. (зяме́льны аддзе́л) земотде́л (земе́льный отде́л)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыладдзе́л м. (жыллёвы аддзе́л) жилотде́л (жили́щный отде́л)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэхаддзе́л м. (тэхні́чны аддзе́л) техотде́л (техни́ческий отде́л)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: аддзел запісаў актаў грамадзянскага стану.

Зарэгістравацца ў загсе (пажаніцца).

|| прым. за́гсаўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

майстэ́рня, -і, мн. -і, -рань і -рняў, ж.

1. Вытворчае памяшканне.

Сталярная м.

М. мастака.

2. Аддзел цэха ці завода.

Інструментальная м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аблана́, нескл., м.

Абласны аддзел народнай асветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарана́, нескл., м.

Гарадскі аддзел народнай асветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

райана́, нескл., м.

Раённы аддзел народнай асветы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эацэ́н, ‑у, м.

Сярэдні аддзел палеагенавай сістэмы.

[Ад грэч. ēōs — ранішняя зара і kainós — новы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асо́бы, -ая, -ае.

1. Які мае спецыяльныя функцыі, спецыяльнае прызначэнне.

А. аддзел.

Асобае даручэнне.

2. Адметны, не падобны да іншых, асаблівы.

Асобая думка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)